Τρίτη 29 Απριλίου 2014

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΩΝ DEEP PURPLE ΣΤΟ N.E.U. στις 24/5/2014

Ένα από τα μεγάλα προβλήματα της Κυπριακής καθημερινοτητας μας , που μας απασχολει όλο και περισσότερο είναι και η επικείμενη συναυλια των DEEP PURPLE .
Μεταξυ των άλλων εγνοιών που έχουμε ως Κυπριοι, δηλαδή αν έπιασε η Αστυνομία τον Ονησιφόρου η αν έπιασε τον Μίτα,  αν θα γίνουν η όχι επεισοδια μετάξυ των χουλικανς στα επομενα ποδοσφαιρικα ματς, αν ήταν προδοσια ή σπουδαιο κατόρθωμα ο Επιταφιος στον Αη Ξορινο, βρέθηκε και το θέμα της συναυλιας να μας ταλανιζει.

Όπως είναι γνωστό οι Deep Purple  θα δώσουν συναυλια στο ψευδοπανεπιστιμιο Ν.Ε.U. (Near East University) που βρίσκεται στη κατεχόμενη Λευκωσία.   Ε , τι συναυλια θα είναι αύτη? Ψευδοσυναυλια, επειδή θα γίνει στο ψευδοπανεπηστημιο? Ή μήπως οι Deep Purple είναι πλέον ψευδο- Deep Purple? Αφού πεθανε και ο John Lord, αυτοί που έμειναν με επικεφαλής τον Ian Gillan ποσό Deep Purple μπορεί να είναι?
Αρα θα είναι μια ψευδοσυναυλια σε ένα ψευδοπανεπηστημιο από ένα ψευδοσυγκροτημα!!!  Δεδομενου κιόλας ότι δεν θα υπάρχει εισητηριο και θα είναι δωρεάν, ε τότε κάποιο λακο θα έχει η φαβα.

Άραγε να ψευδοπαω να τους ψευδοακουσω τότε? Σκεφτεται ο μεσος Κυπριος  ροκάς .
Δεν ξέρω τι θα κανετε εσείς αγαπητοί ψευδο συμπατριωτες, άλλα όπως ήρθαν τα πραγματα με την οικονομία , μόνον δωρεάν ψευδοσυναυλιες , θα έχουμε την οικονομική δυνατότητα να παρακολουθησουμε.
Για αυτό και εγώ θα είμαι εκεί , να τους απολαυσω , έστω και αν είναι ψευδοαπολαυσις!

Μην ξεχασετε να ψευδοεγγραφειτε στην ψευδοιστοσελίδα του ψευδοπανεπηστημιου για να σας εκδώσουν το δωρεάν ψευδοεισητηριο σας. Αλλιώς θα σας μείνουν τα ψέματα…

Εδώ είναι το λινκ:  http://deeppurple.neu.edu.tr/?lan=en
 

ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ «ΟΧΙ». 10 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ

ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ «ΟΧΙ». 10 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ

Τους είδα εκείνο το βράδυ καθώς έφευγα από τη δουλειά. Καμπόσοι , διάφοροι, μαζεμένοι εκεί που ήταν το πρώην Εκλογικό Επιτελείο του Γιώργου Λιλλίκα.  Με μια «δήθεν»  αγωνιστική μουσική να παίζει από πίσω. Η … «Συμμαχία Πολιτών». Μια παρέα γελοίοι. Να γιορτάζουν και να τιμούν , τι; Την επέτειο του «Αγωνιστικού ΟΧΙ» τους. Αυτού του «ΟΧΙ» που διέσωσε την Κυπριακή Δημοκρατία, την ΑΟΖ μας, και την Αξιοπρεπεια μας.



Διέσωσε , λένε, την Κυπριακή Δημοκρατία, που από χώρα ευδαιμονούσα και πλούσια, κατάντησε ο ζητιάνος της Ευρώπης. Απένταρη , ρακένδυτη, γυρίζει από χώρα σε χώρα, και από ταμείο σε ταμείο, παρακαλώντας, και εκλιπαρώντας για 10-20 ψωροεκατομύρια ευρω για να πληρώσει το κρατικό μισθολόγιο του μήνα ως πάρατζιει. Αύτη τη Κυπριακή Δημοκρατία διέσωσαν.
Διέσωσαν και την ΑΟΖ μας λένε. Αύτη την ΑΟΖ την διατρητή , στην οποία οι Τούρκοι πηγαινοέρχονται  πάνω-κάτω, χωρίς να μας δίνουν λογαριασμό και χωρίς να  βάζουν κανένα υπ’ όψιν , και κάνουν ότι έρευνες θέλουν. Αυτήν την ΑΟΖ  διέσωσαν.

Άλλα και η  αξιοπρέπεια μας διασώθηκε. Εμ,  βέβαια αύτη κι’αν γλύτωσε!  Προπάντων η αξιοπρέπεια. Η αξιοπρέπεια ενός ολοκλήρου λαού που κατάντησε από αφέντης του σπιτιού του, ρακένδυτος επαίτης , στο έλεος των αδηφάγων τραπεζών και των απρόσωπων πατρόνων τους.
Αυτά διέσωσαν αγαπητοί μου. Φάτε τώρα αξιοπρέπεια, γαρνιρισμένη με λίγη ΑΟΖ. Και όταν θα σκουπιστείτε μην πιάσετε χαρτομάντιλο.
Πάρτε ένα αντίγραφο του χάρτη ΑΝΑΝ , και δείτε καθαρά ποιες περιοχές επιστρέφονταν τότε. Δείτε τη λίστα με τις πόλεις και τα χωριά , που 10 χρόνια μετά, θα είχαμε ήδη τελειώσει με την ανοικοδόμηση τους, και θα είχαν κατοικηθεί κανονικά. Η Αμμόχωστος  θα επιστρέφετο από τη πρώτη μέρα.  Η Μόρφου, η αγαπημένη μου Λύση, η Γιαλούσα, το  Ριζοκάρπασο θα ήταν τώρα ελληνικά εδάφη σε ελληνικά χεριά. Πεντακάθαρες, ανεπτυγμένες, ολοκαίνουργιες, θα ήταν αυτές οι περιοχές. Αν τολμούν οι διασώστες – πατριώτες ας κάνουν μια έστω και νοερή επίσκεψη σε αυτούς τους τόπους. Αμμόχωστος , κάθε μέρα πέφτει και ένας τοίχος από τα εγκαταλειμένα κτήρια. Μόρφου , η ανάπτυξη της περιοχής δίνει στην άλλη πλευρά πάτημα για άρνηση της επιστροφής της. Το 2004 η Λύση ήταν όπως την αφήσαμε το 1974. Κοιτάξτε την τώρα. Καινούργια σπίτια και καταστήματα φυτρώνουν παντού , ενώ ανακαινίζουν τα υπάρχοντα. Είναι για να μας τα επιστρέψουν ανακαινισμένα, νομίζετε;

Ας διαβάσουν , οι «πατριώτες» του καναπέ, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης, τις στήλες με τις κηδείες που δημοσιεύονται κάθε μέρα στις εφημερίδες. Να δουν πόσες  εκατοντάδες πρόσφυγες, παππούδες και γονιοί μας έχουν αποδημήσει εις κύριο, με το όραμα της επιστροφής ανεκπλήρωτο. Να δουν πόσοι έχουν πεθάνει από αυτόν ακριβώς το λόγο, με τη λαχτάρα της επιστροφής να τους λιώνει κάθε μέρα που περνούσε.

Αν πραγματικά ήθελαν να τιμήσουν κάτι , αυτοί οι καταστροφείς της ελπίδας, έπρεπε τουλάχιστον να κρατήσουν ενός λεπτού σιγή και να διαβάσουν τα ονόματα όλων αυτών που έφυγαν με τον καημό. Άλλα πείτε μου ποιος έχασε την ευθιξία σε αυτό τον τόπο για να την βρουν αυτοί;


Στην επέτειο των 10 χρονών από την απόρριψη του σχεδίου των Ηνωμένων Εθνών για λύση του Κυπριακού. , έπρεπε αυτοί οι γελοίοι , και ανεύθυνοι απορριπτικοί, να κλειστούν στα σπίτια τους από το φόβο και την ντροπή. Αντί αυτού όμως, στη νήσο των «Αγίων και Ηρώων» , αποθρασυνθήκαν και κάνουν και φιέστες. Μόνον ο Θεός μπορεί να μας λυπηθεί πλέον. 

Τρίτη 1 Απριλίου 2014

1η Απριλίου 1955

1η Απριλίου 1955

Κοίτα ‘με… 50 χρονών γά’αρος και γεμίζουν τα ματιά μου μόλις ακούω το τραγούδι του «Ζήδρου» . Δακρύζω μόλις ακούω για πολλοστή φορά την ιστορία του Ευαγόρα Παλληκαρίδη.
-Τι έχεις παπά; Ρωτά η κόρη μου…
- Τίποτε κόρη μου… είναι σκόνη στα ματιά μου…
Τι να της πω εν έτη 2014; Ότι έναν ολόκληρο έθνος δεν στάθηκε στο ύψος του; Ότι οι πρόσφατες γενεές δεν ήταν αντάξιες των ηρωικών προγόνων τους; Ότι η έγνοια των  νεοτέρων ηγετών μας είναι απου φάει φάει;
Βρισκόμαστε στο 2014 και ο παραπάνω κόσμος νομίζει ότι είμαστε 1000 χρόνια πριν. Στο απόγειο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Δεν έχει συνειδητοποιήσει ο κόσμος ότι η μοναδική μας ελπίδα για επιβίωση σε τούτη τη γωνιά της Μεσογείου είναι η συνεργασία και η συμπόρευση με τους Τ/Κ για να πάει ο τόπος μπροστά. Είναι μονόδρομος αυτό.

Δεν καταφέραμε να κάνουμε την Ένωση τον καιρό που έπρεπε. Ε τώρα δεν είναι πλέον το 1955. Τα γεωπολιτικά και γεωστρατιγικά συμφέροντα στην περιοχή ήρθαν άνω κάτω. Δεν ζούμε πλέον στην Κύπρο του 1950. Τέλειωσε ο αγώνας. Δεν αξιοποιήθηκε.  Τα πράγματα επί του εδάφους άλλαξαν. Αν θέλουμε να επιβιώσει ο Ελληνισμός της Κύπρου πρέπει να συνεργαστούμε με τους Τ/Κ. Με την αλληλοκατανόηση, την αλληλοσυνεργασία και τον αλληλοσεβασμό , θα κάνουμε αυτό το νησί , παράδεισο. Θα γίνει το Ντουμπάι και η Σιγκαπούρη της Μεσογείου. Έχουμε όλα τα φόντα και τις δυνατότητες. Αρκεί να σταματήσουμε να αναλώνουμε όλες μας τις δυνάμεις και όλες μας τις πηγές σε μιαν αντιπαράθεση που δεν θα οδηγήσει πουθενά.
Και δεν θα αποποιηθούμε την εθνικότητα μας και την Ελληνικότητα μας για τούτο. Πάλι θα γιορτάζουμε την 1η   Απριλίου. Εγώ ποτέ δεν πρόκειται να απαρνηθώ την ελληνικότητα μου. Ούτε θέλω να απαρνηθούν την εθνικότητα τους οι Τ/Κ φίλοι μου. Πάλι θα κρεμάσω την Ελληνική σημαία στο μπαλκόνι μου. Κανένας δεν θα με εμποδίζει για τούτο.
Αυτό που με πληγώνει είναι γιατι αυτά τα άπλα πράγματα δεν μπορεί να τα κατανοήσει ο κόσμος. Ας ελπίσουμε ότι θα ξυπνήσουμε επιτέλους και θα δούμε μπροστά…


Ανδρέας Σουτζιή – Ηλεκτρονικός