ΑΠΕΒΙΩΣΕ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑΣ ΛΥΣΙΩΤΗΣ…
Σχεδόν
κάθε εβδομαδα, κάποτε κάθε μέρα, ή ακόμα και δυο φόρες την ημερα πλέον ,
λαμβανουμε εκείνο το χαρακτηριστικο, μισησμενο μήνυμα στο κινητο μας, από το
Δημο Λύσης. «Απεβίωσε σήμερα, τόσες του μηνος , ο ταδε Λυσιωτης , σε ηλικια 70 –
80 χρονών. Η κηδεία του θα γίνει στη
Δρομολαξια΄η Καλό Χωριό, η Λαρνακα, ή Λατσια κλπ…»
Ένας ένας
, σιγά σιγά, φεύγουν οι πιο παλιοί Λυσιωτες. Και ακόμη καμποσοι , πιο νέοι που
δεν αντεχουν πλέον να ζουν ξεκομενοι από το τόπο τους , μακριά από συγγενείς και
φίλους , στη προσφυγια.
Αναρρωτιεμαι
ποσοι από εμάς μειναμε που έχουμε ακόμα αναμνησεις από τη Λύση. Ακόμα αναρρωτιεμαι
ποσοι από εμάς θέλουμε να επιστρέψουμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, στο χωριό μας… Σιγά σιγά ,
με την αναχωρηση από το ματαιο τούτο κόσμο όλων των παλιων που προλαβαν και
εζησαν μια ζωή στη Λύση, όλοι εμείς οι άλλοι που θα μεινουμε θα χασουμε και εμείς
σιγά σιγά την επιθυμία για επιστροφή.
Σε λίγες
μέρες έχουμε βουλευτικές εκλογές. Τις 11ες μετά το 1974. Πορευτητε Χωριανοι
προς τη καλπη εχοντας τούτο μέσα στο μυαλο σας: « Όλοι αυτοί που ζητουν τη ψηφο
μου, τι εκαμαν τόσα χρόνια για να παψω να είμαι πρόσφυγας? Τι έκαναν για να βοηθήσουν
στη λύση του Κυπριακού? Και , κυρίως, ποιοι από αυτούς με εμποδισαν να επιστρέψω
, και ακόμα με εμποδιζουν διότι αν λυθεί το Κυπριακό θα μείνουν χωρίς δουλειά?»
Αυτά να
έχετε στο μυαλο σας αγαπητοί χωριανοι. Καλή ψήφο.
Υ.Γ.
Παντως εγώ όταν πεθανω ( μη κακό) θέλω να με θαψετε στη Λύση . Τουλάχιστον να επιστρέψω
έστω και πεθαμενος…
Ανδρέας
Σουτζιής - Ηλεκτρονικος
