Σάββατο 23 Ιουλίου 2016

Ο ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ ΣΤΙΣ 22 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974

Ο ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ ΣΤΙΣ 22 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974

Ήταν 22 ιουλιου. Στο σπίτι μας στην οδό Ανδρεα Ζακου αρ. 8 είχε έρθει και η θεια μου η Μαρουλλα.
 Η μητερα μου και η θεια μου ασχολουνταν με την μπουγαδα μεσ’το πλυσταριο, ενώ ο αδελφός μου ο Σάββας και η αδελφή μου Λουλλα ήταν μέσα στην κουζινα. Εγώ ήμουν στην αυλή με το αυτι μου κολλημενο στο μικρό ραδιωφωνακι που μου είχε δώσει ο θειος μου ο Παμπος , πριν να πάει στον πόλεμο. Ακουγα τα πολεμικα ανακοινωθεντα και φουσκωνα από ενθουσιασμο, διότι από στιγμή σε στιγμή θα ερχόταν η Ελλάδα με την αεροπορία της για να μας βοηθήσει , και θα πετουσαμε τον εχθρο στη θαλασσα.

Η ώρα ήταν περίπου 1:30. Ξαφνικα ακούω αεροπλάνα να σκιζουν τον αερα! Είμαι σιγουρος ότι τα Ελληνικά φτερα εφτασαν επιτέλους στην Κύπρο. Στρεφω το βλεμμα μου στον ουρανό και μόλις και καταφερνω να διακρινω ένα αεριοθουμενο να πετα από πάνω μας. Προσπαθω να δω τα διακριτικά του για να καταλαβω αν είναι Ελληνικο η Τουρκικό. Η μανα μου φωναζει: «Γρήγορα μπες μέσα και είναι Τουρκικα». Της απαντω: «Τι λες ρε μανα ? Είναι Ελληνικά και ήρθαν να μας βοηθήσουν!»

Δεν προλαμβαινω να τελιωσω τη φραση μου, και ακούω μιαν τεράστια έκρηξη. Αλλοίμονο! Η μανα μου έχει δίκαιο!! Είναι Τουρκικά!! Τρεχουμε όλοι και μπαινουμε στο μπανιο. Νομιζουμε ότι η διπλή οροφη του θα μας προστατευσει.
Ο βομβαρδισμος του χωριού ξεκιναει. Πρώτα ακούμε το ανατριχιαστικο σφυριγμα της βομβας που πεφτει. Το σφυριγμα ακουγεται εντονο. Κοντά μας. Σίγουρα αυτή η βομβα θα πεσει πάνω στο σπίτι. Μετά ακουγεται η έκρηξη. Ουφ. Δεν ήταν πάνω μας. Ήταν αλλου.

Εγώ είμαι μπηγμενος κάτω από τον νεροχυτη. Ακούμε τα σφυριγματα των βομβων και είμαστε σιγουροι ότι ήρθε το τέλος μας.Ολοι μαζί  κλαιμε . Φωνάζουμε . Παρακαλούμε τον θεό να μας γλυτωσει. Ήταν το ποιο τρομακτικο πράγμα που εχω ζήσει στη ζωή μου. Ο βομβαρδισμος συνεχίζεται για ακόμα λίγα λεπτα που μας φανηκαν μια αιωνιότητα.

Τελικά τα αεροπλάνα φεύγουν, και εμείς ξεθαρευουμε και βγαινουμε από το μπανιο.
Το απόγευμα , παρ’όλες τις προειδοποιησεις , από τους μεγάλους ( ποιους μεγάλους?? Όλοι οι αντρες  ήταν στον πολεμο. Μόνο γυναίκες και παππούδες είχε στο χωριό), εγώ και ο φίλος  μου ο Λουης Κυπριανού, βγηκαμε στους δρόμους και στις γειτονιές ψαχνωντας για  θραυσματα από τις βομβες. Μαζεψαμε αρκετά κομματακια από τις σφαιρες των μυδραλιοβολων, που μυδραλιοβολουσαν αδιακριτα το χωριό. Γεμισαμε ένα πακετο των τσιγαρων 555.

Θύματα δεν εχαμε από τον βομβαρδισμο. Μόνο ένα η δυο σπίτια καταστραφηκαν.
Τις επόμενες μέρες , μπουλντοζες , εφτιαχναν στα άδεια οικοπεδα , προχειρα προχώματα, στο οποία τοποθετουσαν μια προχειρη στεγη με τσιγγους την οποία σκεπαζαν με χωμα. Για να μπορούμε να προστατευθουμε, δηθεν. Οι γειτονες τοποθετουσαν μέσα νερό και κονσερβες. Τα βρικαμε πολύ βολικα για παιχνιδι εμείς οι μικροί.

Στο σπίτι του παππου μου Βασίλη Ντακκα, υπήρχε προχωμα από πολύ παλιά . Μάλλον από τις δικοινοτικες φασαριες του ’63. Το ανοιξαν , και το καθαρισαν και εβαλαν και εκεί φαγητο και νερό. Πάντα το φοβομουν αυτό το προχωμα , ήταν πολύ βαθυ, νομιζα.
Κατά τις επόμενες μέρες , δεν έγινε καμιά άλλη επιθεση στο χωριό μας. Μόνο καμιά δυο υπερπτησεις μαχητικων , που μας εκανα να τρεξουμε τρεμωντας και να κρυφτουμε στα προχωματα.  

Παρ’όλα αυτά , εγω ήμουν με κολλημενο το αυτι στο ραδιοφωνακι , περιμενονταν να ακούσω για την αφιξη των Ελληνικων αεροπλανων. Και μόνον όταν το βαλαμε στα πόδια για να γλυτώσουμε , εκείνο το θλιβερό απόγευμα της 14ης Αυγουστου, μόνον τότε, κατάλαβα ότι «η Ελλάδα ήταν μακριά»…


Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016

ΛΥΣΗ ΔΥΟ ΚΡΑΤΩΝ Ή Δ.Δ.Ο.

ΛΥΣΗ ΔΥΟ ΚΡΑΤΩΝ Ή Δ.Δ.Ο.

Ακούμε και διαβαζουμε καθημερινά από τον κόσμο να ανησυχεί για τη λύση του Κυπριακού και πολλοί να αναρρωτιωνται τι είναι καλυτερο?  Η λύση της ΔΔΟ που δεν είναι δικιμασμενη και μπορεί να είναι δυσλειτουργική ή ακόμα και άδικη? Ή η λύση δυο κρατων , με μια συμφωνημενη Διχοτόμηση  που θα επιτρέψει στις δυο πλευρες , τις δυο κοινοτητες να ακουλουθησουν η κάθε μια το δρόμο της και να αναπτυχθουν σε σχεσεις καλης γειτονίας?


Η αποψη μου για το δίλημμα ΔΔΟ ή διχοτομηση εχει ως εξης:
Για μενα το πιο σημαντικό θεμα ειναι να υπαρξει ειρηνη και σταθεροτητα στον τοπο. Για να ζησουν οι επομενες γενιες , τα παιδια μας και τα εγγονια μας μια κανονικη ζωη.

Λοιπον αν η διχοτομηση δυο ανεξαρτήτων κρατών θα μας το προσφερει αυτο , τοτε ΝΑΙ. Θα την αποδεκτω , εστω και αν αυτο θα σημαίνει οτι δεν θα επιστρεψω στην αγαπημενη μου Λυση. Για χαρη της ειρηνης , ας το δεκτουμε.

ΑΛΛΑ η εκτιμηση μου ειναι οτι μια συμφωνια δυο ανεξαρτητων κρατων δεν θα ειναι τετοια. Μπορει το δικο μας κοματι να ειναι αυταρκες, με πολλυ τουρισμο , αερια, υπηρεσιες, και καποιου ειδους βιομηχανια και να μπορουμε να προχωρησουμε και να αναπτυχθουμε ακομα παραπανω.


ΑΛΛΑ το αλλο κρατος που θα δημιουργηθεί , το "βορειο" δεν θα μπορει να σταθει στα ποδια του. Δεν εχει βιομηχανια δεν εχουν πολλυ τουρισμο και φυσικα δεν θα δικαιουνται ουτε αέρια, αφου αυτα βρισκονται στη πλευρα μας. Οποτε σιγα σιγα θα μετατραπουν σε κανονικη επαρχία της Τουρκιας με πιο πολλυ εποικισμο και θα ισλαμοποιηθουν πληρως.

Οι Τ/Κ δεν θα αντεξουν σε αυτη τη κατασταση. Οι μισοι θε ερθουν στο "νοτιο"κρατος και οι αλλοι μισοι θα μεταναστευσουν. Πραγμα που σημαινει οτι το "βόρειο " κρατος θα γεμισει με περισσοτερους εποικους, νομιμους αυτη τη φορα. Τελικα θα καταληξει σε λυση του "Αλεξανδρέττας" και θα ενσωματωθουν "κανονικα και με τον νομο" στη "Μητερα Τουρκια".


Και θα εχουμε πλεον "σκληρα" συνορα με την Τουρκια . Την Τουρκία του τρελλο –Ερτογαν έτσι? Και κάποιοι θα πρέπει να προσεχουν αυτά τα σύνορα. Πάλιν στρατος πάλιν εντασεις και πάλιν προβλήματα. Όποτε καληνυκτα ειρήνη και ασφάλεια.

Για αυτούς τους λογος άλλα και για πολλούς άλλους θεωρω ότι η λύση της ΔΔΟ όσον άδικη , η οδυνηρη μπορεί να είναι , στο τέλος είναι η πιο λογικη επιλογη. Με αυτή τη λύση η Τουρκία θα ξεκουμπιστει από εδώ, ο εποικισμός θα τερματιστει, τα τουρκικα στρατεύματα θα αποχωρησουν και οι Κυπριοι, Ε/Κ και Τ/Κ θα αφεθουν να αναπτυξουν τον τόπο τους και να προοδευσουν μόνοι τους.

Σε μια χώρα μελος της ΕΕ που ο οποιοσδηποτε επιβουλευεται θα το σκεφτει δίπλα και τριπλα πριν να την ενοχλησει.


Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016

20η ΙΟΥΛΙΟΥ

20η ΙΟΥΛΙΟΥ
Πάλιν ξημερωσε η θλιβερη 20η Ιουλιου. Πάλιν θα βγουν οι διάφοροι στα μπαλκόνια και στις πλατειες να καταδικασουν το διδυμο έγκλημα. Τα μάθαμε όλα απ’έξω ήδη. Έγινε και αυτό μια άλλη μας συνήθεια. Μνημόσυνα, σειρηνες, καταθεση στεφανων, ομιλίες.

Σήμερα δεν θα γραψω ούτε για ευθύνες, ούτε θα κατηγορησω, ούτε θα πω ευχολογια. Μια προτροπη θα πω μόνον. Όσοι αναρρωτιεστε τι έγινε εκείνες τις μέρες , όσοι ασχολειστε με το Κυπριακό, όσοι ενδιαφερεστε να μαθετε την αλήθεια, κατσετε και μελετηστε τα πιο κάτω βιβλια που θα σας γραψω. Μην περιμενετε να ξεκλειδωσει η Βουλή τωνν Ελληνων το πορισμα για τον «Φακελλο της Κύπρου» που έχει φυλαγμενο στα υπογεια της. Μην περιμενετε να δημοσιευσει ο Σιζοπουλλος τα αποτελέσματα των ερευνων του. Και κυρίως μην ενημερωνεστε από διαδόσεις, ψευδοαναρτησεις, και φημες.

Πως κατάφεραν οι Τούρκοι να πραγματοποιήσουν την αποβαση? Πως κατάφεραν να πετυχουν το στοχο τους και ακόμα παραπάνω? Ποιοι πολέμησαν , ποιοι το έβαλαν στα πόδια? Πως κρατηθηκε η Λευκωσια ελευθερη? Γιατί οι δυνάμεις της ΕΦ δεν κτυπησαν το προγεφυρωμα αμέσως? Τι έγινε με τους Τ/Κ θυλακες? Γιατί η Ελλάδα «ήταν μακριά»? Γιατί οι δυνάμεις της Ε.Φ. υποχωρησαν ως τη Λαρνακα?

Αυτά και άλλα πολλά ερωτηματα που απασχολουν τον καθενα, θα απαντηθουν στο μυαλο των περισσοτερων αν διαβασετε τα βιβλια που υποδεικνύω. Στο τέλος όχι μόνον θα σχηματίσετε  μια ολοκληρωμένη αποψη για τες επιχειρήσεις του Ιουλιου και του Αυγουστου του ‘74 , άλλα θα έχετε μπροστά σας και το δικό σας πορισμα για τον περίφημο «Φακελλο της Κύπρου».



1.   « Οι Αγνωστοι Στρατιώτες  της ΕΛΔΥΚ 1974» του Αθανάσιου Γρ. Χρυσάφη .
Περιγραφει την αποστολή της ΕΛΔΥΚ, από τη συμμετοχή της στο πραξικόπημα , τις μάχες στις ακτες της Κερυνιας και στον Καραβα , την προσπάθεια για εκπορθισμο του Κιονελλι και την επικη μαχη του στρατοπεδου της ΕΛΔΥΚ, που χαρη στην αυτοθυσία των Ελληνων αδελφων μας δεν επετραπηκε στους Τούρκους να περικυκλωσουν και να καταλάβουν την Λευκωσία.
Με αυθεντικες μαρτυριες από τους στρατιωτες της ΕΛΔΥΚ, και πολύ γλαφυρη περιγραφη από τον συγγραφέα.δειτε το εδω

2.  «Κύριοι πατε για Υπνο» του Αντιστρατηγου Ε.Α. Ελευθεριου Σταματη.
Περιγραφει την αποστολή της 31Μ.Κ. τις μάχες στον Άγιο Ιλαριωνα και Ασπρη Μουττη και αλλου. Με μια περιγραφη αυθεντικη που νομιζεις ότι είσαι στο πεδιο της μάχης.δειτε το εδω

3.  « 286 ΜΤΠ. Πολεμικο Ημερολογιο 1974» Δημήτρη Ταλιαδωρου.
Με αυθεντικες μαρτυριες από την πορεία του 286 ΜΤΠ , την καταστροφή στον Κουτσοβεντη, την νυκτερινη αντεπιθεση εναντίων του προγεφυρωματος, και πολλά αλλα. Σημαντικότατη είναι η περιγραφη της αρματομαχίας στη Σκυλλούρα ( της μοναδικης αρματομαχίας μεταξύ Ελληνικων και Τουρκικών αρματων) , όταν τα καταληφθεντα άρματα Μ47 και Μ118 με Ελληνικά πληρώματα κατατρωπωσαν και κατεστρεψαν 5-7 τουρκικα άρματα. δειτε το εδω

4.  «Αγνοηθεντες 1974» του Πανικου Νεοκλεους. Συγκλονιστικες μαρτυριες στρατιωτών από διάφορες μοναδες. Στρατιώτες που πολέμησαν πιάστηκαν αιχμάλωτοι, εμειναν με ανεπουλωτα ψυχολογικα τραυματα και στο τελος ξεχαστηκαν από όλους και από την πολιτεια . «Αγνοηθηκαν»…δειτε το εδω

5.  «Ημασταν κάποτε πυροβολητές», του Νικολαου Σκαρλατου , Συνταγματαρη ε.α.
 Περιγραφη των επιχειρήσεων που έλαβε μέρος η Γ’ Πυροβολαρχια της 183ΜΠΠ. Συγκλονιστικη περιγραφη της υποχωρησης του πεζικου διάμεσου των θέσεων τάξης της Γ’ Πυροβολαρχιας. Ενώ περνουσαν μέσα από τις θέσεις των πυροβολητών , οι πεζικαριοι, τα άρματα , ακόμα και οι λοκατζηδες , τους καλουσαν να υποχωρήσουν και αυτοί διότι εσπασαν οι γραμμες μας ( στη περιοχη Μορφου). Οι πυροβολητές της Γ’πυροβολαρχιας της 183 ΜΠΠ εμειναν στις θέσεις τους και με τις ευστοχες βολες τους, σταματησαν και το πεζικό, και τα προελαύνοντα άρματα.δειτε το εδω

6.  «Νίκη στη Νεκρή Ζωνη», των Γιάννη Σκαλκου – Γιάννη Φασουλα.
 Περιγραφη της αερομεταφορας της Α’ μοίρας καταδρομών από την Κρητη στη Κύπρο. Την κατάρριψη του ΝορΑτλας, και την επικη  μαχη του αεροδρομιου Λευκωσίας.δειτε το εδω

7.  «Η Διπλωματια της Εισβολής» του Πολύ Πολυβιου.
Όλο το παρασκηνια των συνομιλιών της Βιεννης. Γιατί έγινε ο 2ος Αττίλας. Ποια ήταν τα σχέδια των Τουρκων και γιατί σταματησαν εκεί που σταματησαν.
Καλό διαβασμα.


Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016

ΕΠΟΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ

ΕΠΟΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ

Σύμφωνα με ραδιοφωνικο αναλυτη που σχολιαζε το θέμα των εποικων , στο τέλος θα μας μείνουν αγγονίν, 110,000 εποικοι.

Έχει συμφωνηθει ήδη ότι ο πληθυσμος του Ομοσπονδου κράτους θα είναι 805,000 Έλληνες και 220,000 Τούρκοι. Σμφωνα με την ανάλυση  στις προσφατες «εκλογές» των Τ/Κ , οι εγγεγραμενοι Τ/Κ ψηφοφόροι ήταν περίπου 117,000 . Αυτό σημενει , πάλι σύμφωνα με τον αναλυτη , ότι οι εποικοι που πρέπει να μείνουν θα είναι περίπου 110,000.

Ε, καλά κε Πετρου , τουτοι όλοι οι Τ/Κ «εγγεγραμενοι ψηφοφόροι» , δεν έχουν κοπελλουθκια που δεν είναι γραμμενα στους εκλογικους καταλογους?? Μόνον τους ενηλικες θα υπολογισουμε?? Αν οι Τ/Κ «ψηφοφόροι είναι 117,000 σημενει ότι ο Τ/Κ πληθυσμος θα είναι περίπου 150 χιλιάδες τουλάχιστον. Έτσι , σύμφωνα και με τους υπολογισμούς σας θα πρέπει να μείνουν περίπου 70 χιλιάδες εποικοι.

Ε, μα αφού η ηγεσία μας με επικεφαλης τον Εθνάρχη , ήδη εδεχθηκε από παλιά την παραμονή 50, 000 εποικων . Τώρα , μετά από 12 χρόνια αν δεν είναι 50 και είναι 70 , εχαθηκεν ο κόσμος?? Και στο κάτω κατω που είναι οι 70 χιλιαδες (σωστο νουμερο) και που είναι οι 120 χιλιάδες που βρίσκετε εσείς ?? ( και που είναι οι 800,000 που βρίσκει ο Ματσης, και που είναι το 1,000,000 που βρίσκει ο Κουλιας?)

Η αλήθεια είναι ότι οι εποικοι που, δυστυχως, θα παραμεινουν, θα είναι περίπου 70 χιλιάδες. Για περισσοτερους δεν υπάρχει θέμα , άλλα είναι και κάτι που δεν το δέχονται ούτε οι ίδιοι οι Τ/Κ.


Έτσι αναλυσεις της πλάκας κυκλοφορούν μέρα νύκτα για να φοητσιαζουν το κόσμο και να του δημιουργούν αρνητικα συναισθήματα.

Τρίτη 5 Ιουλίου 2016

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΕΛΑΜ

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΕΛΑΜ

Η πρόσφατη εκλογική επιτυχία του ΕΛΑΜ ( δηλαδή της Χρυσής Αυγής Κύπρου) , με την αύξηση του ποσοστού του , και την εκλογή 2 βουλευτών , θορύβησε πολλούς. Άλλοι το ευχαριστήθηκαν  με δημόσιες δηλώσεις τους  , και άλλοι εξέφρασαν – εκ των υστέρων – την ανησυχία τους.

Πως, όμως, ένα κόμμα σαν το ΕΛΑΜ , με τις γνωστές , φασιστικές του συμπάθειες και συμπεριφορές , κατάφερε να αυξήσει σε τέτοιο σημείο τη δύναμη του και να καταφέρει να μπει στη βουλή? Πως μια παράταξη που αυτοαποκαλείται παράρτημα της Χρυσής Αυγής κατόρθωσε να αποκτήσει τόσους οπαδούς άλλα και να προκαλεί δηλώσεις συμπάθειας από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου? Πιο κάτω θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μιαν ερμηνεία στο «Φαινόμενο ΕΛΑΜ».

Όταν ιδρύθηκε το ΕΛΑΜ προσπάθησε να γραφτεί στον έφορο σωματείων με το όνομα « Χρυσή Αυγή Κύπρου». Ο έφορος απέρριψε αυτό το όνομα και έτσι κατέληξαν να ονομάζονται Εθνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι Ελαμίτες, απέρριψαν η εγκατέλειψαν τα φιλοναζιστικά τους αισθήματα η τις φασιστικές τους νοοτροπίες.  Το ότι το ΕΛΑΜ είναι παράρτημα της Χρυσής Αυγής είναι δεδομένο. Οι ίδιοι το διακηρύττουν και μάλιστα με περηφάνια. Εξάλλου ο αρχηγός τους διατέλεσε για ένα φεγγάρι και σωματοφύλακας του Μιχαλολιάκου κοντά στον οποίο γαλουχήθηκε στα ναζιστικά ιδεώδη.

Στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση που έλαβε μέρος το ΕΛΑΜ το 2012 μόλις που κατάφερε να πάρει ένα ελάχιστο ποσοστό ψήφων και φυσικά έμεινε έξω από τη βουλή. Από τότε όμως πέρασε πολλή νερό από το αυλάκι. Οι Ελαμίτες έγιναν πολύ προσεκτικοί στο λόγο τους και στη συμπεριφορά τους.

Το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να κρύψουν επιτυχώς τη ναζιστική τους συμπάθεια, να διαφοροποιηθούν από το λεκτικό της Χρυσής Αυγής. Απέρριψαν τα  σύμβολα που παραπέμπουν στη σβάστικα  και  κατέβασαν από τον τοίχο το πορτραίτο του Χίτλερ.
 Χρησιμοποιώντας εύηχα συνθήματα και επενδύοντας στη φιλοπατρία , στον αλυτρωτισμό, και στην ανάγκη του μέσου Κύπριου για δυναμικό αγώνα, οι Ελαμίτες κατάφεραν να φέρουν με το μέρος τους αρκετό κόσμο που είχε απογοητευθεί από τα παραδοσιακά κόμματα. Καπηλευόμενοι τα Εθνικά σύμβολα , την Ελληνική σημαία και τον Εθνικό Ύμνο, κατάφεραν να γίνουν συμπαθείς στον αγνό εθνικόφρονα Κύπριο που ακούει το «Σε γνωρίζω από τον όψη…» και ανατριχιάζει.

Παίρνοντας επιλεκτικά μαθήματα από τα αδέλφια τους της Χρυσής Αυγής, έδειξαν  και «κοινωνικό έργο». Διανέμοντας τρόφιμα και άλλη βοήθεια σε όσους «Έλληνες» τα είχαν ανάγκη.

Η δήθεν «ήπια» συμπεριφορα τους όμως, δεν τους εμπόδισε να δείξουν το ρατσιστικό μένος τους , συνήθως επιτιθέμενοι εναντίων ξένων μεταναστών  και προσφύγων σε διάφορες εκδηλώσεις.  Χρησιμοποιώντας «πατριωτικά και αγωνιστικά » συνθήματα, επιτίθεντο κιόλας εναντίων των Τουρκοκυπρίων σε οποιανδήποτε ευκαιρία είχαν. Θυμίζουμε τις ομιλίες Ταλάτ στην Πάφο και ιδίως στη Λεμεσό όπου και έριξαν φωτοβολίδα εντός της αίθουσας που λάμβανε χώρα η εκδήλωση.

Η «δήθεν» αγωνιστική – Πατριωτική στάση τους παρέσυρε στις τάξεις τους και όλους όσους Ε/Κ διαφωνούν με την τακτική της διεξαγωγής συνομιλιών με τους Τούρκους και ζητούν μια πιο αγωνιστική – διεκδικητική γραμμή.

Γενικά με την προσεκτική συμπεριφορά τους και την «Εθνικά ορθή» εικόνα που έβγαζαν προς τα έξω κατάφεραν να φέρουν με το μέρος τους ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων, που τους ψήφισαν νομιζόμενοι ότι έπρατταν εθνικά σωστά.  Το ΕΛΑΜ όμως δεν παύει να είναι η «Χρυσή Αυγή Κύπρου» . Με την πρώτη ευκαιρία θα δείξουν τα Ναζιστικά τους πιστεύω, θα αναπετάξουν τις σβάστικες , και θα φανερώσουν τη φασιστική τους συμπεριφορά. 

Η ιστορία επαναλαμβάνεται . Και ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι, άλλα και οι θλιβεροί Συνταγματάρχες της Επταετίας παρόμοιες συμπεριφορές και παρόμοιες δικαιολογίες είχαν. Όταν καταλάβουν  όλοι οι αγνοί πατριώτες που τους ψήφισαν παρασυρόμενοι από τα εύηχα τους συνθήματα, ότι «το Αυγό του Φιδιού» έχει εκκολαφτεί, θα είναι πια αργά.

Ας ελπίσουμε όμως ότι θα το αντιληφτούν εγκαίρως.

Ανδρέας Σουτζιής – Ηλεκτρονικός