3η ΓΕΝΕΥΗ

3^η ΓΕΝΕΥΗ

Επί τη ευκαιρία της νεας διασκεψης της Γενεύης, της  3^ης στον αριθμο , ας θυμηθουμε τι έγινε στην 1^η Γενεύη που έλαβε χώρα 12-13 Αυγουστου 1974.

Στην ατυχή εκείνη διάσκεψη που πραγματοποιηθηκε κάτω από τις απειλές για προελαση του Τουρκικού στρατού σε όλη τη Κύπρο, η Ελληνική και η Ελληνοκυπριακη πλευρά, εκπροσωπουμενες από τον ΥΠ.ΕΞ. και αντιπροεδρο της κυβέρνησης Εθνικής Ενοτητος Γεωργιο Μαύρο και τον ΠτΒ και Προεδρευων της Δημοκρατίας  Γλαύκο Κληρίδη , βρέθηκαν αντιμέτωπες με τις ιταμες και εκβιαστικες απαιτησεις των Τούρκων και των Τ/Κ . ( Που εκπροσωπούνταν τότε από τον Τουρκο ΥΠ.ΕΞ.  Γκιουνες, και τον Τ/Κ ηγέτη  Ραουφ Ντενκτάς).

Ο Ελληνας ΥΠ.ΕΞ.  Μαύρος βλέποντας τις απειλές και την ιταμη συμπεριφορά της Τουρκικής πλευράς, ανεφωνησε, σαν άλλος Μεταξας, « Η Ελλάδα θα προτιμησει τον πόλεμο πάρα την ατιμωση». Και ριγη Εθνικής συγκινησης διερευσαν τα σωματα μας. Ακούγοντας τα εθνικά υπερυφανα λογια του ΥΠΕΞ του Εθνικου κεντρου είχαμε ενθουσιαστεί μικροί και μεγαλοι εδώ στην Κύπρο. Διότι , παρόλο που τα Τουρκικά στρατεύματα είχαν πατησει ήδη το ποδι τους στο νησί και ελεγχαν ένα μεγάλο μέρος της βόρειας περιοχής, είμαστε σιγουροι ότι με τη βοήθεια που θα ερχόταν από την Ελλάδα θα τους κατατροπωναμε , θα τους ριχναμε στη θαλασσα και θα κυρυσσαμε την Ενωση. Ταυτόχρονα η Ελλάδα θα επιτεθονταν στην Τουρκία στα άλλα μετωπα θα απελευθερωνε την Κωσταντινουπολη και θα εδιωχνε τους Τούρκους στη  Κοκκινη Μηλια. Προς τούτο δε, είχε ήδη διαταχθει Γενική Επιστρατευση.

Αμ’δε!!! Ήρθε ο Εθνάρχης Καραμανλης και μας ξυππνησε από το όνειρο. «Η Κύπρος κείται μακριά»…είπε, και ο Κληρίδης τραβαγε τα μαλλιά του από την απελπισία…

Κα ακολουθησε η καταστροφικη δευτερη εισβολή με τη Κύπρο αφημενη στο ελεος των Τούρκων, και την Ελλάδα με την «Επιστρατευση της Παντοφλας», να απειλει θεους και δαιμονες και να αποχωρει από το στρατιωτκο σκελος του ΝΑΤΟ.

Σκέπτομαι όλα αυτά που έγιναν τότε, κοιταζοντας ξανά προς τη Γενεύη όπου θα ξεκινήσουν αύριο οι συνομιλίες για να βρεθεί μια συμφωνία. Και να αναρρωτιουμαι… Πως θα συμπεριφερθει (και ) αυτή τη φορά η Ελλάδα? Τι θα πει ο Ελληνας ΥΠΕΞ κος Κοτζιάς όταν κατσει στο τραπεζει αντιμέτωπος με τον Τσαβούσογλου? Θα συζητησουν λογικα και θα καταλήξουν σε καμιά λογική συμφωνία? Η θα ζητούν «βούν τζιε γάρον» οι Τούρκοι και θα αρχίσει ο Κοτζιας τις «πατριωτικές κορωνες» χωρίς αντικρισμα.

Διότι αν τα βρουν έχει καλως. Αν τα τουμπαρουν όμως, πως θα συμπεριφερθει η Ελλάδα? Θα μας πεταξει ένα ακόμα «Η Κύπρος κειται μακριά» και θα βγει «κούππα άπανη»? Και θα αφήσει η μισή ΚΔ να αντιμετωπιζει μόνη της τον γιγαντα Τουρκία στη θάλασσα και στη ξηρα??

Η θα αναλαβει τις ευθύνες της ως «μητερα πατρίδα» και εγγυητρια της ΚΔ του ‘60 και θα μας προστατεψει από τυχων νέους τυχοδιωκτισμούς??

Όλα αυτά με ανησυχούν ξέροντας και βλέποντας τη διαχρονικη συμπεριφορά των Ελληνων ΥΠ.ΕΞ. Και ελπιζω ότι θα πρυτανευσει η λογική και η συνεση.

Αλλιώς πάλιν μας βλέπω να κοιτουμε με αγωνία τον ουρανό για να δούμε Μπλε αεροπλάνα άλλα μόνον Κόκκινα θα πετούν ….

#UNITECYPRUSNOW

#UNITECYPRUSNOW

Από το τίποτε ξεκινησε η πρωτοβουλία #UniteCyprusNow. Μια παρέα απλων συνηθισμενων ανθρώπων Ε/Κ και Τ/Κ, αποφασισαν να κάμουν καρκασιαλλίκκι για να δείξουν στον κόσμο και στους πολιτικούς ότι δεν συμβιβαζονται ούτε αποδεχονται τη διχοτόμηση , τη στασιμοτητα και το περιπαιξιμο.

Έτσι ξεκίνησαν την Τεταρτη 24 Μάιου και μαζευτικαν στην Νεκρή Ζώνη της οδού Λήδρας κατά το βραδακι. Καμιά 30ρια , 35ρια ήταν όλοι κι’όλοι. Έκαμαν φασαρια , φωναξαν τα συνθήματα τους υπέρ της επανένωσης και πήγαν σπίτι τους. Με μια συμφωνία όμως. Με τη δεσμευση την άλλη νύκτα να ήταν πάλι εκεί και να φέρει ο καθένας και από ένα επιπλεον άτομο.

Έτσι ξεκινησε και συνεχίζεται το κινημα που τώρα ονομαστικε #UniteCyprusNow. Με τον κόσμο να αυξανεται και να  μαζευεται κάθε βράδυ εδώ στην οδό Λήδρας και να φωναζει και να διαμαρτύρεται ότι δεν αποδέχεται τη διχοτόμηση και να απαιτεί την άμεση λύση του Κυπριακού και την Επανένωση.

Κάποτε επισκεπτονται τον χώρο και πολιτικοί. Ο Γιώργος Βασιλιου, η Αντρουλλα Βασιλιου, ο Μιχαλης Παπαπετρου o Asim Akansoy, ο Άντρος Κυπριανού, ο Τακης Χ’Δημητριου,  ο Νέστορας Νέστορος, η  Gülden Plümer Kücük, ο Νίκος Τορναρίτης, είναι μερικοί που μπορώ να θυμηθω τώρα.

Το σημαντικό όμως είναι ένα: Κάθε βράδυ, ανελλιπώς για ένα μήνα σχεδόν τώρα θα μαζευτούν εκεί. Θα φωναξουν , θα σφυριξουν , θα τραγουδήσουν, θα κάνουν Ανθρωπινη Αλυσιδα. Θα λυσουν αυτοί οι άνθρωποι το Κυπριακό? Θα αναγκάσουν την Τουρκία να αποσυρει τα στρατεύματα της? Όχι βέβαια. Άλλα θα δειξουν στον κόσμο, στους πολιτικούς, στους δυο ηγέτες τέλος παντων, ότι δεν εφυσυχαζομαστε . Ότι κουραστήκαμε να μας κοροϊδεύουν. Ότι θέλουμε να τελειώνουμε επιτέλους με την αβεβαιότητα και την στασιμότητα. Ότι θέλουμε ένα ελπιδοφορο μέλλον για τα παιδιά μας. Και ότι θέλουμε να ζήσουμε επιτέλους σε μια κανονικη χώρα χωρίς στρατους κατοχής και οδοφράγματα.

Και οπως φαίνεται γίνεται καλή δουλειά εκεί. Τελικά τα ΜΜΕ , που στην αρχή αγνοούσαν πλήρως την εκδήλωση, πήραν είδηση ότι «εκεί στη Λήδρας κάτι γίνεται». Και καλύπτουν τουλάχιστον τις εκδηλώσεις του Σαββάτου αρκετά καλά. Στα Τ/Κ ΜΜΕ γίνεται χαμος! Με ολοσελιδα και δισελιδα αφιερωματα στις μεγαλυτερες Τ/Κ εφημερίδες και ειδησιογραφικη καληψη σε πολλά Τ/Κ καναλια. Φυσικά τα περισσότερα  Ε/Κ ΜΜΕ δίνουν μικρή καλυψη, άλλα ας είναι. Κάποιοι Ε/Κ «δημοσιογράφοι» το μόνο που βρήκαν να κάνουν ήταν να λοιδορήσουν και να κοροιδεψουν τον κόσμο που πάει εκεί. Και ο γνωστός «σκιτσογραφος» , βρήκε την ευκαιρία να χυσει το δηλητήριο του και να περιγελασει την εκδήλωση. Δικαίωμά τους . Και η αρνητικη διαφήμιση, πάλι διαφήμιση είναι.

Η  εκδήλωση που γίνεται κάθε βράδυ εκεί στη Λήδρας θα συνεχίσει να γίνεται, κάθε βράδυ μέχρι να ερθουν τα χαρμόσυνα νέα από την Γενεύη της Ελβετιας. Όσον και να την πολεμουν οι διάφοροι «ακροενδιαμεσοι» . Όσον και να κοροϊδεύουν οι διάφοροι χυδαίοι σκιτσογράφοι.

Διότι, οπως είπε κάποτε ο Μαχατμα Γκαντι:

 «Στην αρχή σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, μετά κερδίζεις»

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ - ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ - ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

Παρακολουθησαμε ψες, στο καφε «ΑΡΜΟΝΙΑ» στη Λεμεσό, το βραβευμένο ντοκυμανταιρ «Χρυσή Αυγή – Προσωπικη Υπόθεση ).

Η σκηνοθετις Angelique Κουρούνη διείσδυσε στα αδυτα της Χ.Α. και μας παρουσιασε σε ένα συγκλονιστικο ντοκυμανταιρ , τις μεθοδους , τη συμπεριφορά των μελών και τους τροπους προσηλυτισμού νέων μελών. Αναλυει και φανερωνει πως κατάφερε η Χ.Α. από μια περιθωριακη οργάνωση με ισχνά ποσοστά , να αναδειχθει σε τριτο κόμμα στην Ελλάδα με διψηφιο ποσοστό.

Βγαίνοντας από την αίθουσα, τρια ήταν τα συναισθήματα που κυριαρχουσαν μέσα μου. Συγκλονισμός για τη συμπεριφορά και την κατάντια του κόσμου. 

Αηδια για τις μεθοδους και τις πρακτικες της Χ.Α. , μια οργάνωσης που έχει χαρακτηριστει από την Ελληνική Δικαιοσύνη ως «Εγκληματικη Συμμορια».
Και μια απεραντη λύπη για το κατάντημα της Ελλάδας μας , της κοιτίδας του πολιτισμού και της Δημοκρατίας που καταντησε να διασυρεται από μια παρέα Ναζι.

   Ένα - δυο σημεια που θέλω να τονισω.

Οι διοργανωτές έψαχναν απελπισμενα να βρουν χώρο για την προβολη του ντοκυμανταιρ. Όλοι , ιδιωτες και δημοσιοι τους αρνουνταν την παραχώρηση χώρου , φοβουμενοι την τυχόν πρόκληση επεισοδίων από  Ελαμιτες, εκπροσωπους  του εδώ παραρτηματος της Χ.Α.

Στο χώρο υπήρχε Αστυνομία. Αν είναι δυνατόν δηλαδή, για να προβληθει ένα ντοκυμανταιρ στη Κυπριακή Δημοκρατία, στο «κράτος  δικαίου», σε μια από τις «ασφαλεστερες» χώρες του κόσμου, να χρειάζεται η «προστασία» της Αστυνομίας!!!!  Έλεος δηλαδή !! Που πάμε!!! Άμα για να δούμε ένα ντοκυμανταιρ καταντουμε να πρέπει να εξασφαλισουμε «άδεια» από τα φασιστακια, ( μέσω της αστυνομικης παρουσίας), τι θα πρέπει να κάνουμε όταν θα πρέπει να κάνουμε μια πορεία καταδικης των Ναζι? Θα φορουμε αλεξισφαιρα γιλεκκα και θα μπαινουμε σε θωρακισμενα οχήματα?? 

Ελεως πλέον. Η επαρση, η υπεροψια και ο αυταρχισμος πρέπει να παταχθουν εδώ και τώρα στη γεννηση τους . Αλλιώς θα έχουμε και εδώ φαινομενα Χ.Α. οπως στην Ελλάδα…

ΕΘΝΟΦΥΛΑΚΕΣ

Ο φίλος μου Κώστας Αρχιμανδρίτης ανεδείχθηκε  ο καλύτερος σκοπευτης της Εθνοφυλακης με ποσοστό επιτυχίας 98% ,( 10/48), στους Ετησιους Αγώνες της Εθνοφυλακης που έγιναν χθες 9/6/2017 στο Π.Β. Τσεριου.

Ο Κώστας είναι ταυτόχρονα και συνειδητό μέλος τους κινήματος της Επαναπροσέγγισης, της Επανένωσης και της Λύσης του Κυπριακού.

Τις τελευταίες 18 μέρες δίνει το παρόν του αδιακοπα και ακουραστα στις εκδηλώσεις που γίνονται κάθε βράδυ στη Νεκρή Ζώνη στο τερμα της οδού Λήδρας. Με το πλακατ στο χέρι που γράφει «#UNITE CYPRUS NOW».

Αυτό ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΙ απόλυτα τις κατηγοριες και τις προσβολές που δεχομαστε κάθε λίγο και λιγάκι ότι, ούτε λίγο ούτε πολύ, όσοι οραματιζόμαστε μια επανενωμενη Κύπρο και όσοι τρεχουμε κάθε μέρα στις εκδηλώσεις , είμαστε , δήθεν, «μειωμενων αντιστασεων», «συνεργάτες του εχθρου», «προδότες και μειοδότες που τα παιρνουμε».

Η συμπεριφορά του Κωστα , άλλα και τοσων άλλων από εμάς που υπηρετουμε ακόμα ως Εθελοντες Εθνοφύλακες, δείχνει ακριβώς αυτό:
«Το να αγαπας την πατρίδα σου και να είσαι έτοιμος να την υπερασπιστείς ένοπλα από κάθε επιβουλή, είναι το ίδιο με το να την αγαπας ακόμα παραπάνω και να αγωνίζεσαι με καθε μέσο για να επανενωθει και να απελευθερωθει , ειρηνικα».

«ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΤΑ ΛΑΧΑΝΑ»

«ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΤΑ ΛΑΧΑΝΑ»

«Σπουδαία τα λάχανα». Έτσι αντέδρασε ο Πρόεδρος του ΔΗ.ΚΟ. και υποψήφιος πρόεδρος της Δημοκρατίας για τις Προεδρικές εκλογές του 2018 ( αν γίνουν ), κος Νικόλας Παπαδόπουλος , όταν κλήθηκε  από δημοσιογράφο να σχολιάσει τη συμφωνία για συζήτηση του θέματος της ασφαλείας και των εγγυήσεων.

Το πιο σημαντικό  θέμα του Κυπριακού προβλήματος , η αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και η κατάργηση των αναχρονιστικών εγγυήσεων δεν έχει κανένα νόημα λοιπόν, σύμφωνα με τον κο Παπαδόπουλο. Όπως δεν είναι σημαντικό θέμα και η επιστροφή της Αμμοχώστου που παλιά την χαρακτήρισε 2-3 γειτονιές στο μέγεθος της Αλυκής Λάρνακος.

Πλήρης απαξιωτικός δηλαδή ο κος Παπαδόπουλος και οι συν αυτώ, ακροενδιάμεσοι για όσα σημαντικά τεκταίνονται τον τελευταίο καιρό που σκοπό έχουν να θέσουν ένα τέρμα στο πρόβλημα που ταλανίζει γενιές Κυπρίων.

Με μια κουβέντα του ο καλομαθημένος κος Νικόλας, μας ομολογεί κατάμουτρα ότι όλες οι προσπάθειες που γίνονται για να  καταλήξει το πρόβλημα μας σε λύση, είναι «λεπτομέρειες».  Και ο κος Παπαδόπουλος άλλα και οι σύμμαχοι του, ακροενδιάμεσοι ομολογούν πλέον , ανερυθρίαστα ότι «δεν τους κόφτει» αν λυθεί η αν δεν λυθεί το πρόβλημα.

Κάθε πρόβλημα , κάθε  ιστορία, έχει την αρχή, την κορύφωση και τον επίλογο, την λύτρωση. Όλοι αυτοί οι καλομαθημένοι , δεν θέλουν να φτάσουμε στον επίλογο , στη λύτρωση. Θέλουν να μείνουμε για πάντα στο «κυρίως έργο» , για να έχουν ένα  ρόλο . Για να μπορούν να παίζουν. Εκμεταλλεύονται τις θυσίες και τις ταλαιπωρίες μιας μεγάλης μερίδας του λαού για να μπορούν να επιβιώνουν πολιτικά.

Όπως έγινε πιο παλιά με το πρόβλημα των αγνοούμενων. Ταλαιπωρούσαν και ψεύδονταν για δεκαετίες στους συγγενείς των αγνοούμενων , μόνον και μόνον για να μείνει ανέφικτος και απείρακτος  ο «ιερός» και συμβολικός αριθμός 1619.  Μέσον του οποίου κάποιοι έκτισαν καριέρες , απέκτησαν καταθέσεις , ταξίδευσαν τον κόσμο και ζούσαν σε επαύλεις. Κορόιδευαν  για χρόνια τις μανάδες και τις συζύγους αγνοούμενων ότι δεν ήξεραν τίποτε για την τύχη των δικών τους που ήταν θαμμένοι στο κοιμητήριο Κωνσταντίνου και Ελένης στη Λευκωσία , για να μπορούν να δικαιολογήσουν την «δουλειά» τους, και την ύπαρξη τους. Και μόνο όταν κάποιες σύζυγοι αγνοούμενων πήγαν και έσκαψαν με τα χέρια τους στο κοιμητήριο , σε χώρους μαζικών τάφων αναταράχτηκαν τα νερά. Και ξύπνησαν οι «υπεύθυνοι « από τον ύπνο τους και άρχισαν οι εκταφές. Για να βρουν εκεί θαμμένους απ το 1974 τους ανθρώπους που για χρόνια ολόκληρα κορόιδευαν τους δικούς τους ότι δεν ήξεραν που είναι.

Έτσι και για πολλά χρόνια τώρα, εύχονται και προσπαθούν να διαιωνιστεί για πάντα το Κυπριακό πρόβλημα για να έχουν λόγο ύπαρξης. Αρνούνται την θέληση μας , τη θέληση του λαού να φτάσουμε επιτέλους στον επίλογο, στη  λύτρωση για να μπορέσουμε να πάμε μπροστά . Να ζήσουμε σαν κανονικοί άνθρωποι πλέον. Να σταματήσουμε να είμαστε «πρόσφυγες που περιμένουν την επιστροφή»  . Να σταματήσουμε να είμαστε «συγγενείς αγνοούμενων» που ακόμα διερευνούν την τύχη των αγαπημένων τους . Να σταματήσουμε να είμαστε «παθόντες» και «εγκλωβισμένοι.

Θέλουμε να ζήσουμε και εμείς και τα παιδιά μας σε μια κανονική χώρα. Υπό συνθήκες ειρήνης και ασφαλείας. Δεν θέλουμε να ατενίζουμε πλέον με λαχτάρα το Πενταδάκτυλο κα την Αμμόχωστο. Θέλουμε να πάμε εκεί και να ζήσουμε. Θέλουμε να λυτρωθούμε επιτέλους.

«Σπουδαία τα λάχανα» όμως όλα αυτά για τον Παπαδόπουλο. Και «ψιλά γράμματα» για τους υπόλοιπους.

Ανδρέας Σουτζιή – Ηλεκτρονικός