Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΒΔΟΜΑΔΩΝ.

Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΒΔΟΜΑΔΩΝ.

Αφού ειδαμε τη διαδικασία των συνομιλιών και τους κόπους των δυο τελευταίων χρονών να καταρρεουν σαν χαρτινος πυργος , αφιερωσαμε λίγες μέρες που είχαμε στην διάθεση μας πριν τες διακοπες, στο να διερευνησουμε να αναλυσουμε και να αποδειξουμε ποιος έφταιγε για αυτή την αποτυχία. Φταίει η Τουρκική αδιαλλαξια, φταίει ο ΠτΔ, φταίει ο Ειντε φταίει η Μαρικκου που τα Λευκαρα.

Αφού εκλεισε και αυτό το κεφάλαιο του Κυπριακού τελειωτικά πλέον είπαμε να ασχοληθουμε και λίγο με τις προεδρικές εκλογές που θα έχουμε στην Κύπρο οσονούπω. Υποψηφιοι μπολικοι άλλα ουδεις ικανος να τα βαλει με τον Αναστασιάδη , αν βέβαια ο τελευταίος θα είναι υποψηφιος. Και να αναλυσεις επί αναλυσεων για το ποιος περνά και ποιος δεν περνά στον δεύτερο γυρο, και ποιος θα είναι ο επομενος ΠτΔ. Διότι πώς να το κάνουμε . Μια ανάλυση του ποδαριου επί παντως επιστιτου μπορούμε να την κάνουμε ανετα. Σε τόσα καφενεία είμαστε θαμωνες κάτι μάθαμε…

Φυσικά λόγω και των θλιβερων επετείων οι αναλυσεις για το αν ο Μακαριος κάλεσε τους Τούρκους να εισβαλουν ή αν ο Γριβας είναι αυτός που οργάνωσε το Πραξικοπημα δίνουν και παιρνουν. Βαζουμε και λίγο Μικη Θεοδωρακη στην εξισωση και οι συζητήσεις των «Ειδικων» στο Διαδίκτυο για το θέμα, παίρνουν φωτιά .

Από τον Γριβα και τον Μακάριο ήταν ευκολο να πάμε στο δίλημμα «Κομμουνισμος η Φασισμός» . Ποιος δολοφόνος σκότωσε τους περισσοτερους. Ακόμα και συνέδριο στην Εσθονια έχει διοργανωθει επί του προκειμενου.

Στην κατεχομένη Κύπρο τα πάντα επανηλθαν στη ρουτινα τους πλέον. Αυτή τη εβδομάδα παραδοθηκαν προς χρήση μόνον 2 νέα τζαμιά. Στα βόρεια παραλια, η περιοχή από την Βασίλεια , Λαπηθο, Καραβα, Κερυνεια , Καζαφανι, Καρακουμι, Άγιος Επικτητος έχει γίνει πια ενιαία. Η αναρχη ανάπτυξη που επικρατεί δίνει την εντυπωση Μεσανατολικης  η Αφρικανικης χώρας.  

Στη σημερινη επικαιρότητα. Με πρωτοβουλία του Δημαρχου Παφου βδαινουν σιγά σιγά στην επιφανεια τα στοιχεία για το ΜΕΓΑΛΟ ΦΑΓΟΠΟΤΙ. Η μεγάλη παρέα των βολεμενων, όσων κερδισαν με την καταστροφή του άλλου, αυτών που κοιμηθηκαν φτωχοι και ξυπνησαν ζαμπλουτοι, για χρόνια τώρα γλεντοκοπά , τρωει και πιννει με τα λαφυρα που ονομάζονται Τ/Κ περιούσιες. Ήρθε επιτέλους η ώρα να βγουν στη δημοσιοτητα αυτά που «ο κόσμος τα είχε τούμπανο και αυτοί κρυφό καμάρι».

Σε άλλες ειδήσεις, απεβίωσε ο Ποπης ο Βαρωσιωτης. Ο αγαπημενος μας Ποπης ιδιοκτητης του εστατοριου «Το Πικαντικο» έφυγε και αυτός με τον καυμο της επιστροφής.  Ποιος Λεμεσιανος δεν εφαγε από τον νοστιμοτατο γυρο που εφτιαχνε? Δυστυχώς δεν κατάφερε ούτε αυτός να αντεξει. Πήγε να βρει τον συντοπιτη και συναδελφο του Κοκο που εφτιαχνε και αυτός γυρο λίγα μέτρα πιο κάτω .

Ένας ένας φεύγουν οι πρόσφυγες . Έτσι αν καταφέρει ο ΠτΔ με τα παρακάλια του προς τον ΓΓ του ΟΗΕ να πετυχει μια νέα διάσκεψη , θα είναι πολύ πιο ευκολη η δουλειά του. Κανείς δεν θα έχει μεινει για να επιστρέψει και έτσι δεν θα χρειαζονται πολυπλοκες διευθετησεις, αποζημιώσεις, και μετακινησεις . Μια τζιφρα θα βαλουν και θα τελιωσουν.

Ζωή σε λογου μας.

ΠΙΚΡΕΣ ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟ ΤΗ 14η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974

ΠΙΚΡΕΣ ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟ ΤΗ 14^Η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974

Ήρθε πάλι αυτή η καταραμενη μέρα. Για να μας φέρει στο μυαλό και να μας θυμισει όλα όσα ζησαμε εκείνο το απόγευμα πριν 43 χρόνια, που φυγαμε κυνηγημενοι οπως τα σκυλιά από την αγαπημένη μας Λύση.

Από το πρωί ακουγουνταν και φαινονταν τα σημαδια της επικειμενης καταστροφης. Στον μακρινό οριζοντα ακούαμε υποκωφες κανονιες που δεν είχαμε ξανακουσει ποτέ στη ζωή μας πάρα μόνον στο σινεμα. Και εμείς οι μικροί ακούγοντας τον ηχο του πόλεμου νομιζαμε ότι νικουσαμε. Νομιζαμε ότι ο στρατός μας είχε βαλει στο κατοπι τους Τούρκους και οι κανονιες που ακουαμε ήταν από την επιθεση μας. Και ακουγοντουσαν όλο και πιο κοντά οι κανονιες…

Στους δρόμους και στα σοκακια φανηκαν τα πρώτα αυτοκίνητα και φορτηγά φορτωμένα με πρόσφυγες… «Πρόσφυγας»… Τι περίεργη λέξη… Τι να σημαίνει άραγε? Αλλοίμονο.. Θα το μαθαιναμε το ίδιο κιόλας απόγευμα με τον πιο σκληρο τρόπο.

Οι γυναίκες είχαν αναλαβει να ανακουφίσουν και να φιλοξενήσουν τους πρόσφυγες που έρχονταν συνέχεια στο χωριό. Ήδη οι μανα μου και  θειες μου είχαν στρωσει ένα τραπέζι μακρύ , από αυτά που χρησιμοποιούσαν στους γαμους, με ένα σωρό εδέσματα για τους πρόσφυγες που μόλις είχαν ερθει από την Κυθρεα, με ένα παλιο φορτηγο Μπεντφορτ. Χαλούμια, ψωμια , πολιπιφ, ντοματες και καρπουζια ήταν όλα απλωμενα πάνω στο τραπέζι.

Κανένας δεν πρόλαβε να βαλει μπουκια στο στόμα του. Η ανατριχιαστική κραυγη που ακουστηκε στο βάθος «ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ», μας ξεσηκωσε όλους. Όλοι μαζί, μεγαλοι και μικροί γιναμε ένα ποτάμι που ετρεχε στο δρόμο χωρίς να ξέρει που να πάει.

«Στα λεωφορια», ακουστηκαν πολλοί να λένε. Μπηκαμε οπως τις σαρδελλες μέσα σε ένα λεωφορείο. Ίσως να είμαστε και 200 άτομα στριμωγμενοι μέσα. Στα γονατα μου κρατουσα την μικρή μου ξαδελφη Γιολα Πογιατζιη ( Τσιάντρου). Δίπλα μου καθοταν η μανα μου.

Το λεωφορειο ξεκινησε αργά άλλα σταθερα και κινηθηκε προς την εξοδο του χωριού. Καθώς στο βάθος φαίνονταν μόνο τα τελευταία σπίτι της Λύσης , η μανα μου γύρισε το κεφάλι της και αγνάντεψε. «Αντιο Λύση, ομορφο μου χωριό. Δεν θα σε ξαναδω», ψιθύρισε, και τα δάκρυα άρχισαν να κυλουν από τα μάτια της. Πόσο προφητικά ήταν τα λόγια της . Πεθανε στην προσφυγιά το 2012 ένα ακριβώς χρόνο πριν να ανοιξουν τα οδοφράγματα.

«Στις Βάσεις, στις Βασεις», φώναξαν κάποιοι με αγωνία προς τον οδηγο. Ναι , να πάμε στις Βάσεις .. Φθασαμε στο Δασακι της Αχνας και αναπνευσαμε με ανακουφηση. Οι Εγγλεζοι θα μας προστατευαν, και δεν θα αφηναν  τους Τούρκους να μας βλαψουν .

Νυκτωσε. Κοιμηθηκα πάνω στη μαξιλαρα του λεωφωριου. Κάθε μισή ώρα ξυπνουσα, ήταν στενη η μαξιλαρα και τα πόδια μου κρέμονταν κάτω. Επιτέλους ξημέρωσε. Ήμουν πιασμενος παντού. Η μέρα πέρασε ανήσυχα. Το βράδυ αρνήθηκα να ξανακοιμηθώ πάνω στη μαξιλαρα του λεωφορείου. Κοιμήθηκα κάτω στο χώμα με προσκέφαλο μια πέτρα. Το άλλο βράδυ το ίδιο.

Την επόμενη μέρα κάποιος που είχε μπακαλικο επέστρεψε στο χωριό και γέμισε το αυτοκίνητο του, ένα Morris Minor, με προμηθειες. Αγορασαμε πολιπιφ, γαλα Βλαχας και ψωμι και φάγαμε.

«Ο πόλεμος τελειωσε», μας είπαν. Ήρθε  ο πατερας μου και οι θειοι μου από τον πόλεμο. Ο πατερας μου σκεπασε την κασια του φορτηγου του με το μουσαμα, και μπορεσαμε να κοιμηθουμε όλοι εκεί. Τρεις οικογενιες μέσα στην κασα ενός φορτηγου, για σπίτι.

Μείναμε στο Δασακι της Αχνας 2 μήνες, και μετά ήρθαμε στη Λεμεσό, όπου μπορούσε να βρει δουλειά  ο πατερας μου με το φορτηγο του, στο λιμανι..

Φέτος ήταν η πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια που πραγματικά ελπιζα ότι θα επιστρεφαμε πίσω στη Λύση. Δυσυχως χάθηκε και αυτή η ελπίδα.  Βλέπω μπροστά μου το θλιμμένο προσωπο της μανας μου και  ερχονται στα αυτιά μου τα λόγια που είπε εκείνο το απόγευμα: «Αντιο Λύση, ομορφο μου χωριό. Δεν θα σε ξαναδω»

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΨΕΜΑΤΩΝ

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΨΕΜΑΤΩΝ

Τον τελευταίο καιρό δημιουργηθηκε από συγκεκριμενους φανατικούς μια «Βιομηχανία Παρασκευης Ψεματων» και «Σπιλωσης Προσωπων».

Η συγκεκριμένη παρέα δημιουργει ψεύτικα προφίλ στο ΦΒ και στο Tweeter, και κατασκευαζει ψευτικες αναρτήσεις για ανθρώπους που δεν συμπαθει. Από τους φανατκους αυτούς στοχοποιουνται άτομα και οργανώσεις που αγωνιζωνται για τη Λύση και την Επανένωση της Κύπρου.

Με χυδαια ψέματα, φωτογραφιες Photoshop, και κατασκευασμενες αναρτήσεις βάζουν λόγια στο στόμα αυτών που στοχευουν , με σκοπο να πλήξουν την ακεραιότητα τους και να τους διαβάλουν.

Συνήθως επιλεγουν άτομα και πολιτικούς που μιλούν ανοικτα και αφοβα για την ανάγκη της άμεσης λυσης του Κυπριακού για να τους στοχοποιησουν και να τους προσβαλουν με ψέματα.

Προσφατο παράδειγμα ο βουλευτης Νίκος Τορναριτης. Τον οποίο φαίνεται έχουν μεγάλο αχτι, διότι δεν είναι μόνο μια φορά που του έφτιαξαν ψευτικες αναρτήσεις και εικονες photoshop. Αγαπημενος στόχος τους  φυσικά τώρα είναι το γκρουπ #UniteCyprusNow. Παλιά είχαν στοχοποιησει και την Ρενα Χοπλαρου, στέλεχος του ΔΗ.ΣΥ. Ακόμα πιο παλιά είχαν γραψει τα αίσχιστα ακόμη και για μένα , που είμαι ο τελευταίος τροχος της αμαξας!!!

Όλοι αυτού δραστηριοποιούνται σε γκρουπς οπως «Οχι στο 4^ο Ραιχ», «#FreeCyprusNow», κλπ, από όπου ξιτιμαζουν και βριζουν χυδαια. Αν δει κάποιος το τι γράφουν εκεί θα κοκκινισει από ντροπη!!!

Όλοι αυτοί έχουν ένα κοινο στόχο: Να μεινει η Κύπρος μισή. Και για αυτό προσπαθούν να δημιουργησουν ατμόσφαιρα φοβου και εντασης . Αυτό φυσικά δεν προκειται να περάσει. Κανένας μας δεν προκειται να εκφοβιστεί η να ενδωσει και να σταματήσει να αγωνιζεται. Όχι φυσικά επειδή είμαστε εμείς τόσο γενναιοι άλλα επειδή όλοι αυτοί οι υβριστες είναι μια παρέα θρασυδειλοι. Κρύβονται συνήθως πίσω από ψεύτικα προφίλ και βριζουν. Από εκεί και περά δεν ξέρουν να κάνουν τίποτε άλλο.

Παντως , μπράβο τους, όλους αυτούς τους φανατικούς . Ακόμα και ο Γκαιμπελς θα ζήλευε τις τακτικες και τις μεθοδους που χρησιμοποιούν…

Ανδρέας Σουτζιής

«ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΘΩΩΤΗΤΑΣ»

ΤΟ «ΚΙΝΗΜΑ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ 1974» διοργανωνει ενημερωτικη εκδήλωση για το πώς θα διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας την Τεταρτη 9/8 στο κέντρο «Βασιλικη» στη Χοιροκιτια, η ώρα 7.00.
Πρόσφυγα ελα μαζί μας. Διεκδίκησε τα δικαιώματα σου. Μην αφησεις τον ιδρωτα με τον οποίο ποτισες τα πατρογονικά σου χώματα να πάει χαμενος. Ενωμενοι είμαστε ισχυροί.

«ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΘΩΩΤΗΤΑΣ»

Εδώ και εβδομάδες διαβαζουμε και ακούμε αναλυσεις επί αναλυσεων, συζητήσεις επί συζητήσεων για το ποιος φταίει για την κατάρρευση των συνομιλιών στο Κραν Μοντανά.

Φταίει ο ΠτΔ που δεν διαπραγματευτηκε σωστά , φταίει η αδιαλλαξια της Τουρκίας που ήθελε εσαεί εγγυητικά δικαιώματα, φταίει ο Ακκιντζιη που ήταν αβουλος και πιονι της Άγκυρας , φταίει ο Γκουτιερες που, άλλα του είπαν και άλλα κατάλαβε, φταίει ο Ειντε που έκανε μηχανοραφιες στο παρασκηνιο, φταιει και ο Χατζιηπετρης.

Εγώ ένα έχω να πω:
«Στ@ @ρχιδι@ μου ποιος φταίει»

Όλοι αυτοί οι πρωταγωνιστες μου κατέστρεψαν την ελπίδα που είχαμε τα τελευταία χρόνια ότι επιτέλους θα λυνόταν το Κυπριακό. Και όχι μόνον εμένα άλλα και όλων των προσφύγων που περιμεναν υπομονετικα 43 χρόνια , άλλοι για να επιστρέψουν στις πόλεις τους και στα χωριά τους και άλλοι για να αποζημιωθούν για την υπομονη που έδειξαν τόσα χρόνια περιμενωντας.

Ναι κύριοι. Όλοι οι πρόσφυγες δειξαμε γαϊδουρινή υπομονη τόσα χρόνια περιμενοντας μιαν ασπρη μέρα. Και τώρα που κατερευσαν τα πάντα χωρίς να υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι πλέον, τώρα που η ελπίδα επεθανε στην Ελβετια και «το πουλιν επετασεν» , εμείς οι πρόσφυγες σταματουμε εδώ.

Αρνουμαστε κατηγορηματικά πλέον να κάνει αγώνα πάνω στη ραχη μας ο οποιοσδήποτε. Είτε ΠτΔ λεγετε, είτε υποψηφιος πρόεδρος, είτε Αρχιεπισκοπος, είτε οποισδηποτε πολιτικος. Ο κόμπος έφτασε στο χτενι.

Για αυτό ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ να αποζημειωθουν οι πρόσφυγες για ότι έχασαν ΑΜΕΣΑ! Ζητουμε για κάθε προσφυγική οικογένεια να υπολογιστει η περιουσία που άφησε στα κατεχόμενα και να της αποδοθει αμέσως η αξια της. Όταν γίνει αυτό , όταν εξισωθεί η καταστροφή του 1974, όταν σταματήσουμε να είμαστε πολίτες δευτηρης κατηγορίας , τότε θα μπορειτε κύριοι να συνεχίσετε τον «Μακροχρόνιο Αγώνα» σας. Και ας σας πάρει όσα χρόνια η οψους αιωνες χρειαστει. Αν τα καταφέρετε και λυσετε το Κυπριακό και θα μπορούμε να επιστρέψουμε στους τόπους μας, τότε δεσμευομαστε να επιστρέψουμε την αποζημίωση. Ως τότε όμως θα μπορούμε και εμείς να αισθανομαστε ότι δεν μας εκμεταλλεύεται κανένας.

Δεν μας ενδιαφέρει από πού θα βρεθούν τα χρηματα για την αποζημίωση μας. Ας κινησετε αγωγη κατα της Τουρκίας να τα πάρετε. Ας τα βρείτε από τα αέρια. Ας καταργησετε τους φόρους και τις εισφορες για τους πρόσφυγες ωσπου να εξοφλήσουμε. Δεν μας κοφτει. Ζητουμε η μάλλον ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ την αποκατασταση μας και την άμεση αποζημίωση.

Ήδη οι πρόσφυγες άρχισαν να οργανώνονται για να πετυχουν αυτό το στόχο. Μην μας αγνοησετε ούτε να μας πάρετε ελαφρα. Όταν αύριο ένα ποτάμι αγανακτισμένων και απελπισμένων προσφύγων γεμίσει τους δρόμους και τις πλατείες και αποκλείσει το Προεδρικό Μεγαρο και πάρει με τις πέτρες τους πολιτικούς , τους πολιτικαντιδες και τους ψευτες, μην πείτε ότι δεν σας προειδοποιησαμε.