Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΟ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΡΕΙΣ…

ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΟ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΡΕΙΣ…

Κουραστήκαμε…  μέρα - νύκτα, από όλα τα ΜΜΕ ακούμε τα ίδια… Η νέα Ελληνική κυβέρνηση υπό τον νεαρό πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα (χωρίς γραβάτα) αλωνίζει την Ευρώπη,  βάζει στη θέση τους, τους Γερμανούς, θυμώνει στους Γάλλους και όπου και να είσαι θα υπογράψει διακρατικές συμφωνίες για δωρεάν οικονομική βοήθεια  με Ρώσους και Αμερικανούς ταυτόχρονα! Αυτό ούτε ο Chuck Norris δεν θα το κατάφερνε!!!


Στο εσωτερικό, τα σκάνδαλα δίνουν και παίρνουν. Ο στάβλος του Αυγεία που λέγεται ΣΑΠΑ φαίνεται ότι πάει για καθάρισμα και έτσι σταμάτησαν τα ΜΜΕ να μας τα πρήζουν με τη Πάφο τελευταίως. Φυσικά οι έρευνες για σκάνδαλα είναι σε εξέλιξη σε όλη τη Κύπρο ήδη. Τώρα που μας έδειξε το δρόμο η Πάφος ,  θυμηθήκαμε ότι άμα υπάρχει θέληση υπάρχει και ο τρόπος να ξεσκεπαστούν όλοι οι μιζαδόροι που έτρωγαν με χρυσά κουτάλια εδώ και χρόνια. «Σκέψου το! Γίνεται!»

Το αέριο μας τελείωσε. Ως ένα μπαλόνι ξεφουσκώνει , ξεφούσκωσαν και οι διατρήσεις μας, ξεφούσκωσαν και οι πολιτικοί μας , ξεφούσκωσαν και τα μεγάλα λόγια και οι διακηρύξεις τους. «Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς αέριο; Το αέριο αυτό ήταν μια κάποια λύσις».
Οσ’αναφορά τη διαπλοκή ,   και τις σκευωρίες η  πρωτιά φαίνεται να πηγαίνει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το «πρώην» δικηγορικό του γραφείο. Παρόλο που, και ο γιος του «εθνάρχη»,  Νικόλας Παπαδόπουλος και το «πρώην» δικηγορικό γραφείο του παπά του, αποτελούν τις τελευταίες μέρες την αγαπημένη  «καραμέλα» των ΜΜΕ ,  και διεκδικεί και αυτός με τη σειρά του την πρωτιά στη διαπλοκή.

Ολ’αυτά  τα σκάνδαλα και οι διαπλοκές ολίγον με ενδιαφέρουν. Ούτε με ανησυχούν  αυτή τη στιγμή. Πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν στην Κυπριακή πολιτική σκηνή. Αυτό που με καίει , με ανησυχεί και με ενδιαφέρει είναι η αποτελμάτωση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή το Κυπριακό πρόβλημα. Οι συνομιλίες έχουν βαλτώσει , τίποτα δεν κινείτε, ούτε υπάρχουν ελπιδοφόρα μηνύματα. Τι πρέπει να κάνουμε τότε; Να κάτσουμε με τα χέρια σταυρωμένα και να περιμένουμε να εμπεδωθεί η διχοτόμηση; Όχι βέβαια! Πρέπει όλοι όσοι ανησυχούμε να ξεσηκωθούμε. Μονές τους οι ηγεσίες μας δεν θα κάνουν τίποτε. Θα μείνουν με τα χέρια σταυρωμένα διότι έτσι τους βολεύει. Πρέπει όλες οι οργανώσεις που ενδιαφέρονται για τη λύση του Κυπριακού, όλος ο κόσμος που ανησυχεί για το μέλλον του , να ξυπνήσει. Πρέπει να γίνονται συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις με κάθε ευκαιρία. Παράδειγμα: Προχθές ήρθε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος. Έπρεπε έξω από το αεροδρόμιο να τον υποδεχτούν με πανό και σημαίες και συνθήματα 1000 άνθρωποι που να φωνάζουν υπέρ της άμεσης λύσης του Κυπριακού. Να δει ο άνθρωπος ότι ο κόσμος ανησυχεί και ότι η Κυπριακή κοινωνία δεν εκπροσωπείται μόνο από τον Περδίκη, τον Ομήρου και το Λιλίκα .

Έρχεται ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ κος Άιντε; Αμέσως συγκέντρωση όσον το δυνατόν περισσοτέρου κόσμου έξω από το σπίτι του για απαιτήσουμε πιο ενεργή εμπλοκή του ΓΓ και γιατί όχι εξαναγκασμό των δυο πλευρών σε άμεσες συνομιλίες.
Πρέπει 1000 «αγανακτισμένοι» με την κωλυσιεργία, πολίτες να κατασκηνώσουν έξω από το προεδρικό να τους βλέπει ο πρόεδρος μέρα νύκτα. Να ξέρει ότι ο κόσμος που απαιτεί λύση είναι περισσότερος από τους εραστές του στάτους κβο. Να ξέρει ότι έχει την αμέριστη συμπαράσταση του λαού για να προχωρήσει σε άμεση διευθέτηση.

Αυτός είναι ο τρόπος φίλοι μου. Μόνον η «κοινωνία των πολιτών» ,  θα αναγκάσει τους πολιτικούς να «γυρίσουν τα μανίκια πάνω» και αν πιάσουν αμέσως δουλειά για να τελειώνουμε μια και καλή με το Κυπριακό πρόβλημα που ταλανίζει τόσες γενιές και απομυζά τους πόρους  του κράτους. Εμείς οι ίδιοι που ιδρύσαμε ένα σωρό οργανώσεις υπέρ της λύσης, υπέρ της ομοσπονδιακής Κύπρου, Δικοινοτικές, επαναπροσεγγιστικές, πραγματικές και διαδικτυακές, πρέπει τώρα, όχι αύριο, να ξεσηκωθούμε και να ξεχυθούμε στους δρόμους και να αναγκάσουμε την ηγεσία  να μας ακολουθήσει και να κάνει αυτό για το οποίο την εξέλεξε ο λαός.

Αυτοί που δεν θέλουν τη λύση, αυτοί που «τρέφονται» από το στάτους κβο , δεν είναι πολλοί. Άλλα φωνάζουν δυνατά. Για αυτό και ακούγονται. Για αυτό και τους δίνουν βήμα τα ΜΜΕ. Ε δεν είναι πολλοί όπως νομίζουμε . Είναι μια μειοψηφία . Η πλειοψηφία είμαστε εμείς που επιθυμούμε διακαώς τη λύση. Και είμαστε πολλοί.
Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς…


Ανδρέας Σουτζιής – Ηλεκτρονικός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου