ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΗ ΛΥΣΗ?
Το Τ/Κ καθεστώς στην κατεχόμενη περιοχή έχει ήδη κτίσει ένα καινουργιο τζαμι στη Λύση . Εναντι του Γυμνασίου στο δρομο προς τη Βατυλη. Για αυτό και έχουν εγκαταλείψει τη Εκκλησία της Παναγίας η οποία έχει υποστει μεγαλες ζημιες εισχωρησης υγρασιας και καταστροφή του τεμπλους από σκουλικι.
Σε προσφατη συνέντευξη του ο κος Αχμέτ Λατιφ «Δήμαρχος» των Τ/Κ που κατοικουν τώρα στη Λύση, δήλωσε το ενδιαφέρον του και την έγνοια του για το τι θα γίνει με το ναό. Οι Τ/Κ είπε δεν έχουν πρόβλημα αν οι Ε/Κ χρησιμοποιούν το ναό για λειτουργιες όποτε θέλουν. Στην πραγματικότητα προσφερθηκε όπως η ευθύνη του ναου ανατεθει το «Δημο» απευθειας από την «Κυβέρνηση» για να μπορέσουν να τον καθαρισουν και να να τον φρονιζουν.
Σύμφωνα με υπάρχουσες πληροφορίες όμως, ομάδες Ε/Κ και Τ/Κ έχουν ήδη έρθει σε επαφη για να καθαριστει και να ταχτοποιηθεί ο ναος με προοπτικη να λειτουργήσει την ημερα της Παναγίας στις 8 Σεπτεμβρίου ( αν δωθει άδεια από το υπεύθυνο «υπουργειο»).
Εδώ πρέπει να τονισουμε ότι από ανύποπτο χρόνο , εδώ και πολύ καιρό , μια άλλη ομάδα Λυσιωτών προσπαθούσε να «ανοιξει» πορτες και να πετυχει αυτό που ίσως επιτευχτεί φετως.
Η «Πολιτιστικη Κίνηση Λύσης» ιδρυθηκε όχι μόνον για να κρατήσει ζωντανή της μνήμη της Λύσης μέσω διαφόρων εκδηλωσεων άλλα κι να προσπαθήσει μέσω διαφόρων τροπων και ενεργειων να πετυχει την αναστυλωση και τη λειτουργία οποιονδήποτε μνημειων της Λύσης.
Με αποκορύφωμα βέβαια την αποκτηση και λειτουργεια της εκκλησίας.
Όσοι εισανσταν παροντες, όσοι επροσπαθησετε να κάνετε ότι μπορούσατε , ξέρετε ποιοι είσαστε. Διάφοροι παραγοντες , με πρώτο την ήδη χρησημοποιηση της Εκκλησίας σαν τζαμι, μας εμποδισαν από του να κάνουμε κάτι χειροπιαστο. Αυτό δεν έχει καμιά σημασία, καθώς ο καθένας έκαμε το καθήκον του, και ίσως και περισσότερο από αυτό, και για το όλοι πρέπει να αισθάνονται περυφανοι.
Λόγο διαφόρων προβλημτων και δυσκολιων δεν επιτευχθηκε ο στοχος τότε. Βλέπουμε όμως με πολλή χαρά ότι ίσως να επιτευχτεί φέτος.
Ας ελπίσουμε ότι όλα τα τυχων προβλήματα θα ξεπεραστουν και θα αξιωθουμε να δούμε επιτέλους και τη δική μας εκκλησία να λειτουργει έστω και μεσα στην κατοχή.
Τούτων λεχθέντων το δίλημμα μας όμως συνεχίζει να υπάρχει:
Να χαιρόμαστε που λειτουργουμε έστω και υπό κατοχή?
Να χαιρόμαστε που λειτουργουμε έστω και υπό κατοχή?
Ή να κλαιμε και να στεναχωριωμαστε για το κατάντημα μας ?
Το μαχαίρι είναι Δικοπο, και είναι εκεί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου