ΠΡΟΔΟΣΙΑ;;;

ΠΡΟΔΟΣΙΑ;;;

Συζητησεις επι συζητησεων αυτές τις μερες για τη «μεγαλη προδοσια».

Αγαπητοι φιλοι δεν ηταν μονο «προδοσία». Ηταν κατι πολύ χειροτερο! Ηταν «ΠΡΟΣΥΝΕΝΟΗΣΗ». 

Δεν θα γραψω εδώ όλα τα γεγονοτα και τα στοιχεια που οδηγουν σε αυτό το συμπερασμα. Εχουν δημοσιευθει πολλακις οι μαρτυριες της αρνησης των στρατιωτικων να βαλουν κατά των Τουρκων που αποβιβαζονταν σχεδον ανενοχλητοι.
Είναι όμως πλεον καθαρο ότι ο Ταξιαρχος Ιωαννιδης, ο ισχυρος ανηρ της Χουντας, ειχε, ειτε διαβεβαιωσεις ειτε ακομα χειροτερα προσυμφωνια με τους Τουρκους , οι οποιοι θα «επερναν» ένα μικρο κοματι δυτικα της Κερυνιας κοντα στο χωριο Τεμπλος, και θα συνενώνονταν με το Θυλακα Λευκωσιας – Αγυρτας .
Εκει θα μετακινούταν ο Τ/Κ πλυθυσμος και τελικα θα ανακυρυσωταν η Ενωση της υπολοιπης Κυπρου με την Ελλαδα.
Θα εφαρμωζονταν δηλαδη τελικα ένα ειδος λυσης παρόμοιας με το Σχεδιο Ατσεσσον.
Αυτό ειχε κατά νου ο αρχιπροδοτης Ιωαννιδης. Και όχι μονον αυτος. Το ιδιο πιστευαν και οσοι αξιωματικοι ηταν μυημένοι αφου απειλουσαν ότι θα σκοτωναν οσους τολμουσαν να πυροβολησουν εναντιων των Τουρκων. Μεσα στο αρρωστημενο  μυαλο τους νομιζαν ότι θα προγματοποιοταν επιτελους ο «προαιωνιος ποθος» για Ενωση με την Μητερα Πατριδα εστω και με «μικρη» απωλεια εδαφους. Ουτως η δαλλως οσα σχεδια μας υποβληθηκαν για λυση του Κυπριακου από το Σχεδιο Μακμιλλαν και μετα, αυτό εθεταν ως προυποθεση. Δυο «αμιγως εθνικα  καθαρες»  περιοχες.

Αυτό που με προβληματιζει και με ανησυχει αφαναταστα είναι η πιθανοτητα , εστω και ελαχιστη, στην «συνενοηση» αυτή να ειχαν γνωση ή χειροτερα και συμμετοχη και οι πολιτικοι. Αντιλαμβανωμαι ότι ο Ιωννιδης και οι συν’αυτω ειχαν μειωμενη αντιληψη και ισως και χαμηλη διανοητικη ικανοτητα.  Αλλα το να  αποδειχθει ότι σε αυτή την «συνεργασια» ειχαν βαλει και το δακτυλακι τους και πολιτικοι τοτε θα προκειται για την μεγαλυτερη προδοσια και τον χειροτερο εμπαιγμο του Ελληνισμου.

Δυστυχως η συμπεριφορα των πολιτικων εκεινες τις τραγικες μερες δειχνει ότι, αν δεν ηταν ενημερωμενοι από πριν για την προωθούμενη λυση «Διπλης Ενωσης» , τουλαχιστον ηταν δεικτικοι σε αυτην, και ελπιζαν ή αναμεναν να πετυχει.
Στο πισω μερος του μυαλου τους ολοι οι πρωταγωνιστες της τοτε εποχης αυτό ηθελαν, αυτό περιμεναν, και αυτό ηταν ετοιμοι να αποδεχθουν.
«Διπλη Ενωση» με εδαφικα ανταλλαγματα χωρις αναμιξη πληθυσμών. Αυτό δειχνουν τα γεγονοτα, αυτό λενε οι μαρτυριες, αυτός ηταν ο στοχος τους.

«Δυστυχισμενε μου λαε, παντοτε ευκολοπιστε και παντα προδομενε…»