Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

Δειλία


Δειλία

Τελικά ο άνθρωπος είναι λίγος. Κατώτερος των περιστάσεων. Με ιδεοληψίες, και με σύνδρομο καταδίωξης. Κάθε μέρα που περνά και κάθε δήλωση που κάμνει , θυμίζει όλο και περισσότερο το μακαρίτη το Σπύρο στην εποχή της Μεγάλης Συνωμοσίας! Τελικά ο άνθρωπος είναι προβληματικός!
Δείτε από το καιρό που εκλέχθηκε Γ.Γ.  Τι έκαμε για το τόπο? Το πρώτο και μεγαλύτερο του επίτευγμα ήταν ότι μας φόρτωσε τον Εθνάρχη σε μια κρίσιμη καμπή του Κυπριακού προβλήματος. Το επόμενο του καταστροφικό βήμα ήταν η άρνηση του και ο φόβος του να κάμει το σωστό βήμα τον Απρίλιο του 2004. Στο πιο κρίσιμο σημείο του κυπριακού, στη μεγαλύτερη και σημαντικότερη απόφαση που έπρεπε να πάρει ο λαός, αντί αυτός να μας κατατοπίσει και να μας δείξει το δρόμο, κώλωσε. Εγκατέλειψε τον αγώνα κρυβομενος πίσω από σοφιστείες και αλχημείες . Από τότε φάνηκε το ποιον του ανθρώπου.Δειλία , ανευθυνότητα , κακοριζικιά. Αυτός ήταν από τότε. Ένας καφετζιής και τίποτα άλλο.
Όμως ο κόσμος δεν το αντιλήφθηκε. Και τον εξέλεξε στο υπέρτατο αξίωμα. Και αξιώθηκε να απολαμβάνει αποδοχή μέχρι και πάνω του 70%! Οι μισοί ήταν οπαδοί του , και δη τελείως τυφλοί , ακολουθούντες αυτω και στο γκρεμό. Οι δε, άλλοι μισοί ήταν αγνοί πατριώτες , με την ελπίδα μέσα τους, και το όνομα του κατεχόμενου χωρίου τους στα χείλη τους.  Που νόμισαν ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψουν αφού αυτός και  ο σύντροφος του, Ταλατ, συμφωνούσαν σε όλα. Αλλά «μαύρο φίδι που μας έφαγε»!! Στραβάδα μεσ’τα’ματιά μας. «Άλλαι αι βουλαί του κόσμου, και αλλά Δημήτριος κελεύει!!» Πάλι όταν ήρθε η ώρα να βάλει ενδιάμεση υπογραφή για να κεφαλαιοποιήσει όσα επέτυχε μέχρι τότε, πάλι χεστηκε… Φοβήθηκε ο κλαμένος και καημένος ότι θα χάσει –άκουσον, άκουσον-  και την υποστήριξη του ΔΗΚΟ. Και άφησε τα πάντα στον αέρα. Και όταν έχασε τις εκλογές ο σύντροφος του , πήγαν όλα στράφι… Οι νέοι συνομιλητές δεν καταλάβαιναν τίποτα. Ότι είχε πετυχει με το σύντροφο , χάθηκε σε μια στιγμή.
Και για να μην αφήσει τίποτε όρθιο σε αυτό το τόπο, φρόντισε να καταστρέψει τελείως την οικονομία του τόπου και να εξατμίσει τα οικονομικά αποθέματα . Ούτε και εδώ είχε το θάρρος να παραδεκτεί το λάθος του και τα έριξε όλα στις τράπεζες. Σαν να είναι οι τράπεζες που φταίνε στο ότι δεν έχει λεφτά η κυβέρνηση για ανάπτυξη η για να πληρώσει τους δημοσίους υπαλλήλους!!
Το αποκορύφωμα της ανευθυνότητας , και της ευθυνοφοβίας του ήταν η καταστροφή στη Ναυτική Βάση.  Αφού , επήλθε η καταστροφή , μετά που η στρατιωτική ηγεσία ακολουθησε τις οδηγίες του, και πάλι δεν είχε το θάρρος να αναλάβει τις ευθύνες του , και κρύφτηκε πίσω από το σύστημα για να προστατευτεί. Το χειρότερο όμως , είναι ότι δεν βρήκε το θάρρος να ψελλίσει δυο κουβέντες παρηγοριάς προς τους άμοιρους συγγενείς των θυμάτων. Πάλι χεστηκε. Και κρύφτηκε στο παλάτι του. Προκαλώντας όμως τη μήνη των πολιτών , οι οποίοι βλέποντας τον ηγέτη τους να κρύβετε σε στιγμές κρίσης , τον πήραν με τις πέτρες!!!
Είναι σίγουρο πλέον , ότι ένας ηγέτης δειλός και φοβητσιάρης σαν τον δικό μας , δεν θα κάτσει σπίτι του να υποστεί τις συνέπειες των λαθών του και των παραλήψεων του , όταν τελειώσει η θητεία του. Αυτός ο άνθρωπος είναι ικανός την τελευταία μέρα που θα φεύγει από το προεδρικό , να το σκάσει με ελικόπτερο από τη στέγη. Όπως έπαθε πρόσφατα ο Μουμπάρακ της Αιγύπτου. Ή παλιά , θυμάμαι, ο Σάχης της Περσίας , που το σκάσε με ελικόπτερο και την ουρά στα σκέλια , στη θέα του λαού και των διαδηλωτών που έμπαιναν στο προεδρικό παλάτι.
Έτσι θα πάθει και δικός μας . Θα φύγει νύκτα , κρυβομενος , με την ουρά στα σκέλια. Για να μάθει ότι  ο πραγματικός ηγέτης , στέκεται μπροστά από το λαό του και τον καθοδηγεί, και δεν κρύβεται πίσω από  φουστάνια.