(Το παρον γραφτηκε στις 6/12/2011 και δημοσιευθηκε στις εφημεριδες "Αντιλογος" και "Επικαιρη"
ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΟΙ ΓΕΝΕΙΕΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ»
Την περασμένη Παρασκευή πληροφορήθηκα και εγώ μαζί με όλους σας τη κυκλοφορία ενός νέου βιβλίου σχετικά με το χωριό μας. Συγκεκριμένα το βιβλίο « Οι Γενεές της Λύσης» των χωριανών μας Ανδρέα Μωησή και Δημήτρη Περσιάνη. Φρόντισα να το παραγγείλω αμέσως και το πηρά την επομένη με το ταξί.
Σαν πεινασμένος άνοιξα το περιτύλιγμα και αμέσως άρχισα να το μετροφυλλώ και να μελετώ με χαρά τις φωτογραφίες των χωριανών και τις πληροφορίες για τον καθένα. Η μικρή μου κόρη πρόσεξε την συγκίνηση μου από το μετροφύλλημα του βιβλίου και με ρώτησε περί τινός πρόκειται. Της εξήγησα ότι μόνο με μια ματιά στις εικόνες με τις «κοτζιάκαρες» με τη χαρακτηριστική Μεσαριτικη φορεσιά, και του βρακοφόρους γέρους, ήταν σαν να πήγαινα πίσω στο χρόνο , στο χωριό μας. Και ότι μόνο με την ανάγνωση όλων εκείνων των χαρακτηριστικών Λυσιωτικων ονομάτων ήταν σαν να βρισκόμουν μεταξύ τους.
Έφυγα από τη δουλεία και πήγα σπίτι. Έκατσα στο τραπέζι και άρχισα να διαβάζω και να μελετώ πιο προσεκτικά το βιβλίο αυτό. Όπως είπα και πιο πάνω , με κάθε σελίδα που γύριζα, με κάθε φωτογραφία που έβλεπα, με κάθε Λυσιωτικο όνομα που διάβαζα, επέστρεφα πίσω. Ήμουν πάλι στα σοκάκια και τους δρόμους του χωρίου μου , πήγαινα στα μπακάλικα του Φτυμή και του Πιστρή, αγόραζα παγωτό του τριανταφύλλου από το Γληορή, και περιοδικά «Μίκυ Μάους» από τον Παναή του Ζαχαρκά, που, μαζί με τα παπούτσια, πουλούσε και περιοδικά. Πάλι η συγκίνηση με πλημύρισε από τις αναμνήσεις και τα δάκρυα ανέβηκαν στα ματιά μου. « – Τι έχεις παπά? Μου φώναξε η μεγάλη μου κόρη. – Τίποτε κόρη μου. Ετο ε’ σκόνη που μπήκε μέσ’ το μάτι μου…». Δύσκολο να εξηγήσεις στη νέα γενιά πως γίνεται να αισθάνεσαι τόση συγκίνηση για ένα τόπο, για ένα σπίτι, για μια εκκλησία. Στο κάτω κάτω εκεί έζησες μόνο 10 χρόνια και από εδώ 38. Πως γίνεται να τα θυμάσαι και να κλαίεις?
Τέλος πάντων. Στο θέμα μας. Τα βιβλίο πραγματεύεται την καταγωγή των Λυσιωτών και περιέχει όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται ένας Λυσιωτης για να βρει το γενεαλογικό του δέντρο. Οι συγγραφείς χρησιμοποίησαν και τις 600 τόσες σελίδες του βιβλίου για να καταγράψουν συστηματικά και λεπτομερώς όλες τις οικογένειες της Λύσης με τέτοιο τρόπο που μπορεί ο καθένας να ανακαλύψει και τους προ-προ-προπαππους του αλλά και βρει με λεπτομέρεια τη συγγένεια που έχει με τις άλλες οικογένειες. Για να μπορέσουν να πετύχουν το σκοπό τους οι δυο συγγραφείς χρησιμοποίησαν πολλές πληροφορίες από το βιβλίο του αείμνηστου Σάββα Ξυστούρη «Η κωμόπολη της Λύσης» αλλά και προσωπικές συνεντεύξεις.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα θησαυρό πληροφοριών για τους Λυσιωτες. Μέσα από τις πληροφορίες που περιέχει θα ανακαλύψει ο καθένας μας, συγγένειες που δεν ήξερε ότι υπάρχουν. Το βιβλίο αυτό είναι απαραίτητο για κάθε Λυσιωτικη οικογένεια . Περιέχει όλες εκείνες τις πληροφορίες που θα ήταν αυτονόητες και εμπεδωμένες στον καθένα μας , αν δεν φεύγαμε από το χωριό μας. Όμως με το σκόρπισμα των Λυσιωτών στις 4 γωνίες της Κύπρου, καθίσταται απαραίτητο να καταγράψουμε και να φυλάξουμε όλα εκείνα τα γνωρίσματα που μας ξεχώριζαν ως Λυσιωτες. Αυτό το έχουν επιτύχει οι δυο συγγραφείς στον υπέρτατο βαθμό και πρέπει όλοι εμείς να τους ανταμείψουμε για το κόπο τους. Αγοράζοντας αυτό το βιβλίο και προτρέποντας τον κάθε χωριανό που ξέρουμε να το προμηθευτεί. Αυτό το βιβλίο θα μας βοηθήσει να κρατήσουμε τη Λυσιωτικη ταυτότητα ζωντανή ώσπου να έρθει η ευλογημένη ώρα της επιστροφής στην αγαπημένη μας Λύση.
