ΠΡΟΣ
ΒΑΡΩΣΙΩΤΕΣ
Αγαπητοί φίλοι,
Όταν ανοιξαν τα οδοφραγματα τον Απριλη του 2003,
τρεξαμε όλοι με λαχταρα και καημό να δούμε τι γινετε με τα σπίτια μας , τα χωριά
μας , τους τοπους μας. Περιπλανηθηκαμε στους
δρόμους και στις πλατειες, χαθηκαμε στα χωραφια του χωριου, μπηκαμε και στα σπίτια
μας, και θυμηθηκαμε την παιδικη μας ηλικια. Ειδαμε τις εκκλησιες μας , και τα
σχολεια μας.
Όταν πηγα στην Αμμόχωστο
, πηγα στη παραλια της Γλωσσας, είδα την περιφραγμενη πόλη και το
συρματομπλεγμα, και αισθανθηκα μιαν απεραντη θλίψη. Ενώ εγώ μπορουσα και
εμπαινα στο σπίτι μου, παρ’όλο που το κατοικουσε ξένος, οι συμπατριωτες μου
Βαρωσιωτες, μπορούσαν μόνο να δουν από μακρυα τα σπίτι τους. Μπορούσαν μόνο να
αγγιξουν τον πίσω τοιχο του σπιτιου μέσα από το συρματομπλεγμα. Μπορούν να δουν
την εκκλησια της γειτονιάς τους να χασκει ορθανοικτη άλλα δεν μπορούν να την
πλησιασουν.
Αισθανομουν θλίψη και λύπηση για τους Βαρωσιωτες. Οντας και εγώ προσφυγας , ξέρω πολύ καλά τι συναισθηματα τους κυριευαν κάθε φορά που περιτριγυριζαν την πόλη τους. Ω πόσο τους λυπομουν κάθε φορά που πηγαινα στο Βαρωσι.
Αισθανομουν θλίψη και λύπηση για τους Βαρωσιωτες. Οντας και εγώ προσφυγας , ξέρω πολύ καλά τι συναισθηματα τους κυριευαν κάθε φορά που περιτριγυριζαν την πόλη τους. Ω πόσο τους λυπομουν κάθε φορά που πηγαινα στο Βαρωσι.
Τον τελευταίο καιρό τα πράγματα αλλαξαν. Μια νέα δυναμικη κυριαρχει στις συνομιλίες που μας επιτρεπει να βλέπουμε το μέλλον με αισιοδοξια. Ως αποτέλεσμα αυτής της νεας δυναμικης και καλης θελησης υπάρχει για πρώτη φορά η τεραστεια πιθανοτητα – που μέρα με τη μέρα γινεται σιγουρια – της επιστροφης της πολης των Βαρωσιων στους κατοικους της. Βλέπουμε πραγματικά ότι η ημερα της επιστροφης της πολης έχει πραγματικά πλησιασει . Έτσι θα ανταμειφθουν επιτέλους οι Βαρωσιωτες για την τεραστεια υπομονη που έχουν κάνει μέχρι τώρα.
Άλλα μέσα στο θαυμασμο μου και τη χαρα για το γεγονός που επέρχεται – συγχωρέστε με – νοιώθω και μεγάλη ζηλεια. Ναι φίλοι μου νοιθω ζηλεια για εσας. Διότι εσείς στο τέλος θα καταφερετε να επιστρεψετε στον τόπο σας και στα σπίτια σας, ενώ εμείς οι υπόλοιποι που μπορουσαμε και τα επισκεπτομαστε πάλι επισκεπτες θα είμαστε. Διότι , ας μην γελιωμαστε, με το τσιμεντωμα της βορειας Κύπρου, δεν μπορούν να ξαναγινουν μετακινήσεις πλυθησμων. Η μοναδική εδαφικη αναπροσαρμογη που θα γίνει θα είναι αυτή . Της επιστροφης της Αμμοχώστου.
Ήδη σας βλέπω , σαν σε οραμα. Καραβανια, άλλοι περπατητοι
και άλλοι με τα αυτοκίνητα τους να επιστρεφετε. Όπως τότε που φυγατε
κυνηγημενοι. Και εγώ να σας βλέπω από μακρυα και να ζηλευω. Συγνωμη. Και μετά να
περνω πάλι ένα γύρο από τη Λύση και να συνεχιζω και να καταληγω στη Λεμεσο.
Ανδρέας Σουτζιής – Ηλεκτρονικός
Λεμεσος 15/5/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου