Το Σύνδρομο του Θύματος

Το Σύνδρομο του Θύματος

Το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» , είναι, σύμφωνα με τον καθηγητή  Frank M. Ochberg   διακεκριμένο ψυχολόγο και συνεργάτη του  FBI, ένα παράδοξο ψυχολογικό φαινόμενο , που εμφανίζεται σε περιπτώσεις ομηρίας ,κατά το όποιο το θύμα εκφράζει συμπάθεια ή και στοργή προς το θύτη. Ονομάστηκε έτσι επειδή κατά τη διάρκεια μιας ληστείας, που εξελίχτηκε σε κατάσταση ομηρίας για 6 μέρες, σε μια τράπεζα της Στοκχόλμης στη Σουηδία, οι υπάλληλοι της όποιας κρατηθήκαν όμηροι από τους ληστές και συνδέθηκαν μαζί τους συναισθηματικά. Ορισμένοι μάλιστα υπερασπιστήκαν τους ληστές μετά την απελευθέρωση τους.

Το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης», το είδαμε στη πράξη στο τόπο μας, σε πάμπολλες περιπτώσεις, μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων , και από τις δυο πλευρές, οπού πρόσφυγες αναπτύσσουν μια περίεργη φίλια με το σφετεριστή της περιουσίας τους, και στρατιώτες που πολέμησαν ο ένας τον άλλο δημιουργούν στενές σχέσεις και τρωγοπίνουν μαζί.

Ένα άλλο φαινόμενο ,όμως, που παρουσιάζεται μονό στη Κύπρο είναι άξιο μελέτης από τη  Παγκόσμια Ψυχιατρική Οικογένεια. Αναφέρομαι στο «Σύνδρομο του Θύματος», που παρουσιάζεται σε όλα στρώματα του λαού, αλλά κυρίως στους πολιτικούς. Στο τόπο μας μάθαμε στη λύπηση. Δηλαδή θέλουμε να μας λυπούνται οι ξένοι. Ο υπόλοιπος κόσμος μας οφείλει τον οίκτο του. Είμαστε κρίμα. Πάθαμε μια κατραπακιά το 1974 , για την οποία φυσικά δεν φταίγαμε καθόλου εμείς,  αφού είμαστε αθώες περιστερές, και θέλουμε ο υπόλοιπος κόσμος να μας λυπάται. Έστω και αν πέρασαν σχεδόν 40 χρόνια από τότε.

Είμαστε κρίμα. Δεν βλέπετε; Έχουμε 1619 αγνοούμενους. Ούτε ένα λιγότερο. Ιερός αριθμός . Μην γίνει κάτι και αλλάξει ο αριθμός!! Όχι!! Πρέπει να μας λυπούνται που θα έχουμε για πάντα 1619 αγνοούμενους.

Έχουμε και πρόσφυγες. Πολλούς . Σχεδόν 200,000. Μην τυχόν και γίνει κάτι και επιστρέψουν μερικοί!!! Όχι. Εκεί.. 200,000 πρόσφυγες στη ίδια τους την πατρίδα. Θέλουμε τον οίκτο σας κύριοι Ευρωπαίοι..

Έχουμε και πόλη φάντασμα. Την Αμμόχωστο . Περιφραγμένη εκεί. Ζει και μας καρτέρει. Ελάτε ξένοι . Δέστε με τα κιάλια τη πόλη φάντασμα , που περιμένει τους κατοίκους της. Αλλά προσοχή … μην γίνει κανένα λάθος και δεχτούμε προσφορές που δεν μας συμφέρουν, (Αμερικανοβρεττανικά σχεδία, σχέδια Γκαλι, Ντε Κουεγιάρ, και άλλες πελλάρες ) . Δεν θα   Αμμοχωστοποιήσουμε το Κυπριακό. Άσε που υπάρχει ο κίνδυνος να επιστρέψουν πίσω οι πρόσφυγες κάτοικοι της.  Και τότε τι θα κάνουμε χωρίς τη πόλη φάντασμα μας;  Θέλουμε οίκτο … περισσότερο οίκτο.

Προσοχή κύριοι ξένοι ! Λυπηθείτε μας!! Όλη μέρα μας απειλεί η Τουρκία διότι δεν έχει άλλη δουλεία να κάνει. Θέλει να μας βασανίζει συνέχεια και να μας ταλαιπωρεί. Βοήθεια κύριοι Ισραηλίτες . Στείλτε μας κανένα σύνταγμα κομάντος , να μας προσέχουν τα αέρια τώρα που είναι άρρωστη η μανά Ελλάς και δεν μπορεί. Έστω και ένας λόχος Λίβυων στρατιωτών μας είναι αρκετός , για να προσέχει το λιμάνι της Λεμεσού.

Μάλιστα . Εμείς πρώτοι δεν θέλουμε να λυθεί το Κυπριακό, διότι συνηθίσαμε στη λύπηση. Να έρχονται οι ξένοι , να τους δείχνουμε τη πράσινη γραμμή, να βλέπουν τη τελευταία μοιρασμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης και να μας προσφέρουν τον οίκτο και τη συμπάθεια τους. Να ασχολούνται όλη ήμερα οι πολιτικοί μας με διαμαρτυρίες στα Ηνωμένα Έθνη, στις Ευρώπες , στο Λαϊκό κόμμα, στο Σοσιαλιστικό κόμμα , στους Πρασίνους, κλπ. Να έχουν και αυτοί δουλεία να κάνουν . Αλλιώς , με λυμένο το Κυπριακό, τους βλέπω όλους αυτούς τους κλαμούριδες να στέκονται γραμμή έξω από τις κοινωνικές ασφαλίσεις να περιμένουν το ανεργειακό τους επίδομα. 

Και εκεί να δεις λύπηση!!!

Λεμεσός  5/6/2012