Το Σύνδρομο του Θύματος

Το Σύνδρομο του Θύματος

Το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» , είναι, σύμφωνα με τον καθηγητή  Frank M. Ochberg   διακεκριμένο ψυχολόγο και συνεργάτη του  FBI, ένα παράδοξο ψυχολογικό φαινόμενο , που εμφανίζεται σε περιπτώσεις ομηρίας ,κατά το όποιο το θύμα εκφράζει συμπάθεια ή και στοργή προς το θύτη. Ονομάστηκε έτσι επειδή κατά τη διάρκεια μιας ληστείας, που εξελίχτηκε σε κατάσταση ομηρίας για 6 μέρες, σε μια τράπεζα της Στοκχόλμης στη Σουηδία, οι υπάλληλοι της όποιας κρατηθήκαν όμηροι από τους ληστές και συνδέθηκαν μαζί τους συναισθηματικά. Ορισμένοι μάλιστα υπερασπιστήκαν τους ληστές μετά την απελευθέρωση τους.

Το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης», το είδαμε στη πράξη στο τόπο μας, σε πάμπολλες περιπτώσεις, μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων , και από τις δυο πλευρές, οπού πρόσφυγες αναπτύσσουν μια περίεργη φίλια με το σφετεριστή της περιουσίας τους, και στρατιώτες που πολέμησαν ο ένας τον άλλο δημιουργούν στενές σχέσεις και τρωγοπίνουν μαζί.

Ένα άλλο φαινόμενο ,όμως, που παρουσιάζεται μονό στη Κύπρο είναι άξιο μελέτης από τη  Παγκόσμια Ψυχιατρική Οικογένεια. Αναφέρομαι στο «Σύνδρομο του Θύματος», που παρουσιάζεται σε όλα στρώματα του λαού, αλλά κυρίως στους πολιτικούς. Στο τόπο μας μάθαμε στη λύπηση. Δηλαδή θέλουμε να μας λυπούνται οι ξένοι. Ο υπόλοιπος κόσμος μας οφείλει τον οίκτο του. Είμαστε κρίμα. Πάθαμε μια κατραπακιά το 1974 , για την οποία φυσικά δεν φταίγαμε καθόλου εμείς,  αφού είμαστε αθώες περιστερές, και θέλουμε ο υπόλοιπος κόσμος να μας λυπάται. Έστω και αν πέρασαν σχεδόν 40 χρόνια από τότε.

Είμαστε κρίμα. Δεν βλέπετε; Έχουμε 1619 αγνοούμενους. Ούτε ένα λιγότερο. Ιερός αριθμός . Μην γίνει κάτι και αλλάξει ο αριθμός!! Όχι!! Πρέπει να μας λυπούνται που θα έχουμε για πάντα 1619 αγνοούμενους.

Έχουμε και πρόσφυγες. Πολλούς . Σχεδόν 200,000. Μην τυχόν και γίνει κάτι και επιστρέψουν μερικοί!!! Όχι. Εκεί.. 200,000 πρόσφυγες στη ίδια τους την πατρίδα. Θέλουμε τον οίκτο σας κύριοι Ευρωπαίοι..

Έχουμε και πόλη φάντασμα. Την Αμμόχωστο . Περιφραγμένη εκεί. Ζει και μας καρτέρει. Ελάτε ξένοι . Δέστε με τα κιάλια τη πόλη φάντασμα , που περιμένει τους κατοίκους της. Αλλά προσοχή … μην γίνει κανένα λάθος και δεχτούμε προσφορές που δεν μας συμφέρουν, (Αμερικανοβρεττανικά σχεδία, σχέδια Γκαλι, Ντε Κουεγιάρ, και άλλες πελλάρες ) . Δεν θα   Αμμοχωστοποιήσουμε το Κυπριακό. Άσε που υπάρχει ο κίνδυνος να επιστρέψουν πίσω οι πρόσφυγες κάτοικοι της.  Και τότε τι θα κάνουμε χωρίς τη πόλη φάντασμα μας;  Θέλουμε οίκτο … περισσότερο οίκτο.

Προσοχή κύριοι ξένοι ! Λυπηθείτε μας!! Όλη μέρα μας απειλεί η Τουρκία διότι δεν έχει άλλη δουλεία να κάνει. Θέλει να μας βασανίζει συνέχεια και να μας ταλαιπωρεί. Βοήθεια κύριοι Ισραηλίτες . Στείλτε μας κανένα σύνταγμα κομάντος , να μας προσέχουν τα αέρια τώρα που είναι άρρωστη η μανά Ελλάς και δεν μπορεί. Έστω και ένας λόχος Λίβυων στρατιωτών μας είναι αρκετός , για να προσέχει το λιμάνι της Λεμεσού.

Μάλιστα . Εμείς πρώτοι δεν θέλουμε να λυθεί το Κυπριακό, διότι συνηθίσαμε στη λύπηση. Να έρχονται οι ξένοι , να τους δείχνουμε τη πράσινη γραμμή, να βλέπουν τη τελευταία μοιρασμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης και να μας προσφέρουν τον οίκτο και τη συμπάθεια τους. Να ασχολούνται όλη ήμερα οι πολιτικοί μας με διαμαρτυρίες στα Ηνωμένα Έθνη, στις Ευρώπες , στο Λαϊκό κόμμα, στο Σοσιαλιστικό κόμμα , στους Πρασίνους, κλπ. Να έχουν και αυτοί δουλεία να κάνουν . Αλλιώς , με λυμένο το Κυπριακό, τους βλέπω όλους αυτούς τους κλαμούριδες να στέκονται γραμμή έξω από τις κοινωνικές ασφαλίσεις να περιμένουν το ανεργειακό τους επίδομα. 

Και εκεί να δεις λύπηση!!!

Λεμεσός  5/6/2012

Ο Εργατοπατέρας Δημήτρης Χριστόφιας

Ο Εργατοπατέρας Δημήτρης Χριστόφιας

Παρακολούθησα με ενδιαφέρον το μεγαλύτερο μέρος της δημοσιογραφικής διάσκεψης που έδωσε ο πρόεδρος για την εσωτερική διακυβέρνηση. Ο κύριος λόγος που τον παρακολούθησα φυσικά ήταν για να διασκεδάσω με τις ατάκες και τα μαργαριτάρια που σίγουρα θα έριχνε κατά τη διάρκεια των ερωταπαντησεων. Ευτυχώς δεν διαψεύστηκα. Αυτός είσαι κύριε πρόεδρε . Θα μείνεις στην ιστορία για τις ατάκες σου, κυρίως όμως για τα εγγλέζικα σου. Το Μαρί θα ξεχαστεί, τα χαλιά της οικονομίας θα ξεπεραστούν , το Κυπριακό θα συνεχίσει να βαλτώνει , αλλά εσύ δεν θα ξεχαστείς ποτέ. Όπως λεμέ «Ο Μακάριος Ζει και μας Καθοδηγεί»;  Έτσι θα λεμέ και για σένα: «you are not a bastard»! και «we will put you in the vitrin», θα λεμέ και θα φυρνούμαστε  στα γέλια.

Αστεία – αστεία όμως ας δούμε και τα σοβαρά. Σε όλη τη διάρκεια της διάσκεψης είδαμε  καθαρά πλέον τη φιλοσοφία που  διακρίνει το πρόεδρο και το κόμμα του. Μην του πείτε για επιχειρηματίες , επιχειρήσεις, ιδιωτική πρωτοβουλία , κέρδος, αυτοεργοδοτουμενους, διότι βγάζει σπυράκια. Παθαίνει αναφυλαξία και μπορεί να αρρωστήσει… Ο άνθρωπος έχει εμπάθεια με την ανάπτυξη και την ιδιωτική πρωτοβουλία. Ακούει για επιχειρήσεις και αρρωστά!  Θεώρει ότι όλοι οι επιχηριματιες ζουν εις βάρος των εργαζομένων, είναι όλοι φοροφυγάδες και πρέπει να πληρώσουν μονό αυτοί για τα σπασμένα. Η έγνοια του είναι αυτοί οι καημένοι εργάτες που εργάζονται σκληρά μέσα στο λάλλαρο. Για αυτό τους διαβεβαίωσε πολλάκις ότι δεν πρέπει να ανησυχούν  διότι θα προστατέψει ο ίδιος , με κάθε τρόπο, τα εισοδήματα και τους μισθούς τους.

Ο άνθρωπος ζει στο κόσμο του. Ακόμα δεν το κατάλαβε ότι είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας! Ακόμα νομίζει ότι είναι συνδικαλιστής της ΠΕΟ και η μοναδική του ευθύνη είναι τα εισοδήματα των υπαλλήλων. Ζει και σκέφτεται σε μιαν άλλη διάσταση. «Εγώ είμαι το κράτος» , όπως πολύ εύστοχα έγραψε προχθές ο «Πολίτης». Έδιωξε τον ένα υπουργό οικονομικών, ο άλλος «πόνεσε» το πόδι του, και ο τρίτος αφού τον «άδειασε», πολύ φοβούμαι ότι σύντομα θα του φύγει και αυτός . Προσπάθησαν οι άνθρωποι να διορθώσουν με όποιο τρόπο μπορούσαν τα οικονομικά. Ζήτησαν όλοι να γίνει ένα κρατικό καζίνο, τουλάχιστο να το φορολογούν και να έχει έσοδα το κράτος. «ΟΧΙ» λέει ο Λουδοβίκος ο 16^ος. Υπάρχει συνεδριακή απόφαση του κόμματος που το απαγορεύει. Και ας γέμισαν οι γειτονίες με καζίνα. Και ας κλείνουν οι επιχειρήσεις η μια μετά την άλλη,  και ας  βλαστούν στοιχηματζήδικα στη θέση τους. Και ας πριμοδοτούμε το κατακτητή  στα καζίνα του ψευδοκράτους. Δεν πειράζει. Όλα αυτά δεν τα απαγορεύει η συνεδριακή απόφαση του κόμματος.

Ο άνθρωπος έχει ψύχωση. Θέλει να μας δει ΟΛΟΥΣ φτωχούς. Θέλει να πραγματοποιήσει το όνειρο του. Αυτό που υποσχέθηκε στο μακαρίτη τον Εζεκία Παπαϊωάννου όταν αυτός  του έδινε το δακτυλίδι της διαδοχής. Θέλει να κάμει τη Κύπρο κομμουνιστική χώρα . Και επειδή δεν μπορεί να αλλάξει το πολίτευμά της, θα μας κάμει την οικονομία μας κομμουνιστική. Ετοιμαστείτε. Όπου και να’ναι  θα πέρνουμε τρόφιμα και καύσιμα με το δελτίο. Και αν πετύχει το πείραμα, με ένα καλτσόν η με ένα τζήν θα βρίσκουμε και γυναικά.

Λεμεσός   4/6/2012

Το Κόμμα Υπεράνω Πάντων

Το Κόμμα Υπεράνω  Πάντων

Σηκώνω τη πένα να γράψω ( το πληκτρολόγιο δηλαδή ), και δεν μου έρχεται τίποτε. Έξω ο κόσμος προβληματίζεται και ασχολείται μόνο με την οικονομική κρίση. Θα μας πάρει και εμάς μαζί του το τσουνάμι που διατρέχει την Ελλάδα ή είμαστε σε ψηλά χώματα και θα γλυτώσουμε; Η άλλη μας έγνοια φυσικά είναι οι επερχόμενες προεδρικές εκλογές. Θα τα καταφέρει άραγε ο Λιλλίκας να περάσει στο δεύτερο γύρο ή θα τον τραγανίσει και αυτόν ο Αναστασιάδης;

 Πάω να γράψω για το Κυπριακό, για Λύση, Απελευθέρωση , Επιστροφή , και σταματώ. Αισθάνομαι γραφικός .  Δεν υπάρχει κανένα νόημα σε αυτά. Μετά τη δήλωση του πρόεδρου Χριστόφια ότι η Λύση είναι πολύ μακριά ακόμα, κοπήκαν τα γόνατα μου. Έλπιζα, στο βάθος του μυαλού μου , ότι κάτι θα γινόταν. Ότι κάπου , κάποτε,  κάποιοι κάνουν μυστικές συνομιλίες και συμφωνίες και οπού να’ναι θα μας παρουσίαζαν το προσχέδιο της λύσης . Δυστυχώς πλανηθήκαμε πλάνη οικτρά!!! Ούτε μυστικοσχέδια υπάρχουν, αλλά ούτε και οι όσες συνομιλίες έγιναν μέχρι  τώρα έφεραν αποτέλεσμα. Απλώς ήταν μια κοροϊδία, ένα ροκάνισμα του χρόνου από τον πρόεδρο Χριστόφια, για να μας κράτα απασχολημένους και ήσυχους να μην τον ενοχλούμε, για να εφαρμόσει έτσι τη μυστική ατζέντα που είχε στο μυαλό του.

Γίνεται πλέον φανερό ότι η ατζέντα του πρόεδρου Χριστόφια ήταν μια και μοναδική. Και ξεκίνα από πολύ παλιά. Πολύ πριν από τον καιρό του. Την ίδια ατζέντα ακολουθούν όλοι οι ηγέτες του ΑΚΕΛ, από πολύ παλιά. Δηλαδή προσκολλώνται και υποστηρίζουν τους εκάστοτε κυβερνώντες μονό και μονό για να βολέψουν τους οπαδούς τους κάπου στη κυβερνητική μηχανή. Από το καιρό του μακαρίτη του Παπαϊωάννου, που υποστήριζε το Μακάριο δήθεν για πατριωτικούς λόγους. Μετά μας έμπηξαν τον ανεκδιήγητο Σπύρο του «Πατριωτικού Μετώπου» και του «Μίνιμουμ Προγράμματος» . Χα,χα,χα… Γελάει και ο κάθε πικραμένος. Μετά κατάφεραν και ανέβασαν  το Βασιλείου στην εξουσία, αλλά αυτός πιο έξυπνος , βόλευε όλα τα κόμματα. Και βγήκε και περισσότερο καπιταλιστής από ότι έπρεπε. Έχασαν το παιχνίδι με την άνοδο του Γλαυκού Κληρίδη στην εξουσία για 10 χρόνια.

Όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και 10 χρόνια προετοιμασιών απέδωσαν . Υποστήριξαν και ανέβασαν στην εξουσία τον πιο σκληροπυρηνικό, το πιο ξεροκέφαλο οπαδό της «καθαρής λύσης», (ούτε ομοσπονδία , ούτε διαμοιρασμό της εξουσίας – επιστροφή στο 1964), εμπνευστή του σχεδίου «Ακρίτας», («…αν τολμήσει η Τουρκία να επιτεθεί, θα εξολοθρεύσουμε όλους τους Τ/Κ σε 48 ώρες…), Τάσσο Παπαδόπουλο. Μάλιστα φίλοι μου. Αυτοί οι επαναπροσεγγιστές, οι αδελφοί των Τ/Κ, οι οπαδοί της λύσης , εκκοτσιανιάσαν μας τον μεγαλύτερο απορριπτικό   της λύσης. Για να τσιμεντώσουν δήθεν το ναι. Και βεβαία. Ναι . Κάτι ετσιμεντώθηκε . Η πλήρης διχοτόμηση. Και του εδάφους, και του λαού . αλλά και μέσα στα μυαλά μας. Και αποκλειστικός υπεύθυνος αυτής της κατάστασης , δεν είναι άλλος από το πρόεδρο Χριστόφια. Πρόδωσε όλα του τα πιστεύω, πέταξε στο κάλαθο των αχρήστων όλες τις προσυμφωνείες που έκαμε με τον σύντροφο Ταλάτ, έφτυσε στην εμπιστοσύνη που του έδειξε ο λαός (και Ε/Κ και Τ/Κ), μονό για ένα πράγμα. Μονό και μονό για να τακτοποιήσει όσους περισσότερους οπαδούς και στελέχη του ΑΚΕΛ μπορούσε , στον κυβερνητικό μηχανισμό και σε άλλες θέσεις.

Έτσι είναι αυτοί που βρίσκονται στις ηγετικές θέσεις του ΑΚΕΛ. Από το καιρό που είναι μικροί και συμμετάσχουν στα Ακτίβ της ΕΔΟΝ , τους κάνουν πλύση εγκέφαλου. Πάνω από όλα είναι το Κόμμα!!! Υπεράνω πατρίδας , υπεράνω πιστεύω, υπεράνω οικογενείας , υπεράνω φίλων. Έτσι μόλις πλησιάσουν η κατακτήσουν της εξουσία, αναλώνονται στο να εξυπηρετήσουν αυτό το κομματικό συμφέρον. Στο διάβολο και τα αδέλφια μας, στ’αναθεμα και η επαναπροσέγγιση, ας ξεχάσουμε τη Λύση. Πάνω απ’όλα το ΑΚΕΛ. Χωρίς ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα και επιδιαιτησίες .

Λεμεσός  3/6/2012

Γεώργιος Σ. Σουτζιής 1937-2012

Γεώργιος Σ. Σουτζιής  1937-2012

Ακόμη ένας Λυσιωτης απεβίωσε στη προσφυγιά με ανεκπλήρωτο το όραμα της επιστροφής στη αγαπημένη μας Λύση. 

Ο Γεώργιος Σάββα Σουτζιή ( άλλως Γιωρκής του Νεροφόρου), ήταν γνήσιο γέννημα θρέμμα της Λύσης. Γεννημένος το 1937 φοίτησε στο Δημοτικό σχολειό της Λύσης μέχρι τη πέμπτη τάξη. Ακολούθως , σύμφωνα και με τις συνήθειες της εποχής , βγήκε από το σχολειό για να βοηθήσει το πατέρα του στη βοσκή του κοπαδιού.

 Προσπαθώντας να εξασφαλίσει μια καλύτερη ζήση , κατάφερε και έβγαλε επαγγελματική άδεια οδήγησης , και άρχισε να εργάζεται ως οδηγός λεωφορείου στον Καλλη του Μαγιά. Έκανε συχνά το δρομολόγιο προς τη Λεμεσό κουβαλώντας εργάτριες στο Φασουρι. Κατάφερε  να αγορασει το δικό του φορτηγό και συνέχισε να δουλεύει στις μεταφορές κυρίως από το λιμάνι της Αμμοχώστου.

 Κατά τη διάρκεια της Τουρκικής εισβολής επιτάχθηκε μαζί με το φορτηγό του και κουβαλούσε στρατιώτες. Γλύτωσε από του χάρου τα δόντια από τους βομβαρδισμούς των Τουρκικών αεροπλάνων.  Η προσφυγιά τον αναγκάζει να βρεθεί στη Λεμεσό, που βρίσκεται το λιμάνι και υπάρχει δουλειά. Εργάζεται σκληρά μέχρι τη συνταξιοδότηση του. Ζούσε στο συνοικισμό Λινοπετρας , σε ένα μικρό διαμέρισμα στο τρίτο όροφο προσφυγικής πολυκατοικίας από το 1980. Όταν του προτάθηκε να αλλάξει τις πολιτικές του πεποιθήσεις και να του δοθεί κανονικό σπίτι, αρνήθηκε επιδεκτικά,  προβάλλοντας τη γνωστή ξεροκεφαλιά των Σουτζιήδων .

 Ο Γεώργιος Σουτζιής ήταν υπόδειγμα καλοσύνης και εργατικότητας . Ανέθρεψε τα παιδιά του με υποδειγματικό τρόπο διδάσκοντας τους την εργατικότητα και τη τιμιότητα. Πάλευε και προσπαθούσε πάντα,   φροντίζοντας από το υστέρημα του, για να μην  λείψει τίποτα από την οικογένεια του.

 Έφυγε νικημένος από την επάρατη νόσο τα ξημερώματα  της Τετάρτης , 30/5/2012 χωρίς να καταφέρει να επιστρέψει στο αγαπημένο του χωριό και στο σπίτι του, που ο ίδιος έκτισε , τούβλο – τούβλο πριν να παντρευτεί. Τώρα είναι μαζί με τη πολυαγαπημένη του σύζυγο Χριστίνα, και ατενίζουν τη Λύση από εκεί ψηλά που βρίσκονται.

Λεμεσός  31/5/2012          Ανδρέας Γ. Σουτζιής      

Εκδήλωση: «Συνάντηση- Αντάμωμα –Αλληλογνωριμια Λυσιωτων»,

 Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκδήλωση «Συνάντηση- Αντάμωμα –Αλληλογνωριμια  Λυσιωτων»,

Η ιδέα της εκδήλωσης γεννήθηκε μέσα από το κυβερνοχώρο του διαδικτύου και συγκεκριμένα από το γκρουπ «ΛΥΣΗ» του FaceΒook. Η ομάδα του γκρουπ «Η Λύση μας Ενώνει» , ανέλαβε να κάνει πράξη αυτή την ιδέα.  Με την εθελοντική βοήθεια και αγαστή συνεργασία αρκετών ενθουσιωδών χωριανών, ιδέα αυτή έγινε πράξη.

Έτσι το Σάββατο 26 Μαΐου 2012, από τις 5 το απόγευμα ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται  στους χώρους του πάρκου «Πετραιον» στο Μαζωτο. Η συγκίνηση ήταν έκδηλη στα μάτια ματιά όλων, καθώς ήταν πολλοί αυτοί που δεν είχαν την ευκαιρία να βρεθούν ξανά μετά τη προσφυγιά. Υπήρχαν γείτονες που ξανασυναντιούνταν μετά από 38 χρόνια, και συγγενείς που βρίσκονταν μεταξύ τους για πρώτη φορά . Στα πηγαδάκια και στις παρέες το θέμα της συζήτησης ήταν κοινό: η ζωή μας και οι συνήθειες μας στη Λύση πριν το ’74.  «…θυμάσαι τι κάναμε όταν…» ,και «… θυμάσαι εκείνη τη μέρα…» , ήταν οι κοινές κουβέντες που άκουες από το στόμα όλων.

Το καλλιτεχνικό μέρος της εκδήλωσης ξεκίνησε με την άφιξη στο χώρο του πάρκου του 123^ου Συστήματος Προσκόπων Λύσης. Στη συνέχεια απαγγέλθηκαν ποιήματα από τους ποιητάρη  Καλλή  Μιλή και τις ποιητάρησσες  Παναγιώτα Γιάλλουρου, Μαργαρίτα Λιασίδη, και Μαρούλλα Γιάγκου Ρούσου , δείχνοντας  ακόμα μια φορά το καλλιτεχνικό ταλέντο που συνοδεύει τους Λυσιώτες.  Ο  Κώστας Κουλουμής τραγούδησε ένα εξαιρετικό παραδοσιακό τραγούδι. Το χορευτικό συγκρότημα του Γιώργου Λαού, χόρεψε παραδοσιακούς χορούς. Την παράσταση   όμως έκλεψε η Ρούλα Μαλλή με το υπέροχο τραγούδι που τραγούδησε με τη μελωδική φωνή της και μάλιστα ακαπέλλα.  Ο δήμαρχος Λύσης Συμεών Παστός απεύθυνε σύντομο χαιρετισμό .Το πρόγραμμα τέλειωσε με τραγούδι από την Ελένη Ιωακείμ η οποία είχε και τη γενική ευθύνη της παρουσίασης του προγράμματος . .

Οφείλουμε ιδιαίτερες ευχαριστίες , στο ζεύγος Σάββα και Σταυρούλας Κούλεντρου, για την αφιλοκερδή πρόσφορα του εξαιρετικού χώρου , του πάρκου «Πετραιον» , που φιλοξένησε την εκδήλωση. Είναι σίγουρο ότι ο ιδιαίτερος και φιλόξενος χώρος του πάρκου, συνέβαλε αποφασιστικά στην επιτυχία της εκδήλωσης.

Ευχαριστούμε το Δήμο Λύσης και το Συνεργατικό Ταμιευτήριο Λύσης για την οικονομική χορηγία.  Ιδιαίτερα ευχαριστούμε και το Δήμαρχο κο Συμεών Παστό για την εμπιστοσύνη που μας έδειξε.

Θερμές ευχαριστίες πρέπει να πάνε σε όλους όσους έλαβαν μέρος στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα . Πρόσκοπους, μουσικούς, χορευτές, τραγουδιστές και όλους όσους αφανείς χωριανούς  δούλεψαν  ανιδιοτελώς πριν, και κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης , χωρίς τη βοήθεια των οποίων, αυτή,  δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί.

Θερμά συγχαρητήρια σε όλους για την ανιδιοτελή πρόσφορα τους.