(Το παρον κειμενο γραφτηκε στις 11-1-2010
ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ!!!!!
Οταν μας προτάθηκε το σχέδιο ΑΝΑΝ στην αρχή αμφιταλαντευτήκαμε, αλλά οταν το καλοσκευτήκαμε , θυμαμαι , με πήρε τηλέφωνο ο πατέρας μου και μου λέει: «Εγώ μάλλον τραβώ να ψηφησω ΝΑΙ στο δημοψήφισμα». Του απάντησα οτι: « Και εγώ το ίδιο θα κάνω, αλλα δέν είμαι και ενθουσιασμένος».
Την ίδια εποχη, επισκευτόμενος το χωριό μου τη Λύση, και κουβεντιαζωντας με τους Τ/Κ που διαμένουν προσωρινά στα σπιτια μας, διαπιστωσα οτι παρ’ολο που δυσανασχετούσαν , ηταν ολοι ετοιμοι να εγκαταλήψουν το χωριο, και να μετοικησουν αλλού.
Η ιδεα οτι απο μερα σε μερα θα επιστρεφαμε στο χωριο μας, ενισχυόταν απο το οτι σε καθε χαρτη που εβλεπε το φως της δημοσιοτητας κατα την διαρκεια των συνομιλιων , το χωριο μας επεφτε στην υπο επιστροφη περιοχη. Επισεις οι προσωρινοι Τ/Κ κατοικοι, ειχαν αφησει τις περιουσιες μας οπως τις βρηκαν το 1974, χωρις καμια αναπτυξη. Σε πολλες περιπτωσεις εβλεπες πανω στους τοιχους παλια συνθηματα της ΕΟΚΑ Β΄ και της χουντας. ( μου εκανε εντυπωση το «Ζητω ο Πατακός»). Ουτε αυτα δεν μπηκαν στο κοπο να τα σβησουν.
Μετα την απορριψη του σχεδιου ΑΝΑΝ , και ιδίως τα τελευταια 2-3 χρονια , αρχισαν να αναπτυσουν σημαντικη δραστηριοτητα και στο χωριο μας ,(που ηταν υπο επιστροφη σε ολες τις συμφωνιες!!!). Νεα σπιτια κτιζωνται σε αδεια χωραφια, καινουργια μαγαζια φυτρωνουν, και νεα πολυτελη εστιατορια κανουν την εμφανιση τους . ( Επισεις εσβησαν και τα συνθηματα της ΕΟΚΑ Β΄ ) . Ολα αυτα σε ενα χωριο που ηταν υπο επιστροφη στην Ε/Κ πλευρα σε ολους τους χαρτες που ειδαν το φως της δημοσιοτητος.
Η ελπιδα ομως οτι κατι θα γινει και θα μπορεσουμε να επιστρεψουμε δεν με εγκαταλειπει , και επισκεπτομαι συχνα το χωριο μου , και συζητω αυτο το ενδεχομενο με του Τ/Κ «προσωρινους» κατοικους.
Οταν εκλεγηκε στην προεδρια του κρατους ο νυν προεδρος,
Δημητρης Χριστοφιας , το φως της ελπιδας που ειχα μεσα μου για μια διευθετηση του κυπριακου, αναζοπυρωθηκε. Η ελπιδα ηταν τωρα πολυ μεγαλη και χειροπιαστη. Οι δυο «συντροφοι» σιγουρα θα κατεληγαν , και η ημερα της επιστροφης δεν θα ηταν μακρια. Μεσα μου ελεγα: «καλα καναμε και απορριψαμε το σχεδιο ΑΝΑΝ. Οι συντροφοι θα καταληξουν σε κατι πιο λειτουργικο που θα λαμβανει υπ’οψη τις κυπριακες πραγματικοτητες» .
Ομως , αλοιμονο... Οπως φαινεται η αλλη πλευρα, με τις προτασεις της ζητα απαραδεκτα πραγματα, σπρωχνοντας τις συνομιλιες σε ναυαγιο, με την πλευρα μας να ασχολειται μονο με την αποδοση ευθυνων. Οπως δειχνουν τα πραγματα μονον με ενα θαυμα θα μπορεσουν να καταληξουν καπου οι συνομιλιες.
Δυστυχως διαφαινεται παλι ξανα οτι το σχεδιο ΑΝΑΝ ηταν η τελευταια μας ευκαιρια. Αν το δεχομασταν τοτε, εγω θα ημουν στο χωριο μου απο το 2006. Προψες παλι ειδα στο ονειρο μου οτι επιστρεψαμε... και ηταν τοσο αληθοφανες... ομως ξυπνησα και ειδα οτι ημουν ακομα στη ¨φιλοξενη¨ Λεμεσο. Με πηρε το παραπονο και αρχισα να κλαιω. Ειμαι πλεον αφανταστα απελπισμενος ... και, (ας με συγχωρησει ο θεος), αισθανωμαι μισος, ναι μισος και αγανακτηση, για αυτους που μου απετρεψαν την επιστροφη μου στον τοπο μου. Για τον μακαριτη τον Τασσο Παπαδοπουλλο, ολο το ΔΗ.ΚΟ. , αλλα και για τον προεδρο Χριστοφια , που τους βοηθησε να καταψηφησουν το σχεδιο ΑΝΑΝ.
Για πρωτη φορα, εγω , ο πιο αισιοδοξος ανθρωπος του κοσμου αισθανομαι τετοια απελπισια. Βλεπω πλεον καθαρα οτι, αν δεν γινει ενα θαυμα , ειμαι καταδικασμενος να ζησω την υπολοιπη μου ζωη στη Λεμεσο. ( Εζησα 10 χρονια στη Λυση και 35 στη Λεμεσο. Δεν αισθανομαι ουτε κατα ενα χιλιοστο Λεμεσιανος ).
Ειμαι απελπισμενος... Αναθεμα και καταρα σ΄αυτους που κατεστρεψαν και την τελευταια ευκαιρια που ειχαμε....
Ανδρεας Σουτζιής Λεμεσος 11-1-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου