«ΕΘΝΟΤΙΚΟΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ: Η ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ»

 

«ΕΘΝΟΤΙΚΟΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ: Η ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ»

 

Συμπληρώνονται αυτές τις μέρες 57 χρόνια από τα φοβερά γεγονότα του Δεκεμβρίου του 1963 που σηματοδότησαν την αρχή του τέλους της Κ.Δ. και οδήγησαν στην «Πρώτη Διχοτόμηση».
Γεγονότα που είναι γνωστά σε εμάς τους Ε/Κ ως «Τουρκοκυπριακή Ανταρσία» και στους Τ/Κ ως «Ματωμένα Χριστούγεννα».

Τα γεγονότα αυτά δεν έγιναν ως «κεραυνός εν αιθρία», αλλά ήταν το πρώτο στάδιο προς την προσπάθεια του «Εθνοτικού Διαχωρισμού και της δημιουργίας δυο αμιγώς «εθνικά» καθαρών ζωνών στην Κύπρο.

 

Η ιδέα του «Εθνοτικού διαχωρισμού» σαν οριστικής λύσης στην Κύπρο, προήρθε φυσικά από τους Άγγλους. Και την έθεσαν στο τραπέζι το 1956 με το σχέδιο Μακμιλλαν που προνοούσε τη δημιουργία δυο αμιγώς εθνοτικών ζωνών με την υποχρεωτική μετακίνηση πληθυσμών.

Οι Άγγλοι είχαν ήδη δοκιμάσει αυτό τον τρόπο επίλυσης εθνοτικών προβλημάτων και σε άλλες περιοχές που τελούσαν υπό την κυριαρχία τους, και αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν. Με τρανταχτό παράδειγμα την Ινδία, όπου «δημιούργησαν» Ανατολικό και Δυτικό Πακιστάν, στα οποία μεταφερθήκαν οι Μουσουλμάνοι, ενώ οι Ινδουιστές πήγαν στην Ινδία. Παρομοια σχέδια εφάρμοσαν στην Παλαιστίνη και στην Ιρλανδία.

Στην Κύπρο όμως, δεν ήταν εύκολο να το εφαρμόσουν λόγω της έντονης αντίδρασης του πληθυσμού. Έτσι κατέληξαν στο να προτείνουν τη λύση της Ανεξαρτησίας, η οποία όμως περιείχε έντονα διαχωριστικά χαρακτηριστικά . Αυτή η «λύση» ήταν απλώς ένα πρώτο βήμα προς την εφαρμογή του τελικού σχεδίου, του Εθνοτικού διαχωρισμού.

Δυστυχώς αυτή τη λύση την ενστερνίστηκαν και την δέχτηκαν και ΟΛΟΙ οι πολιτικοί μας ηγέτες, και στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Η λύση της Ανεξαρτησίας ήταν για αυτούς το πρώτο βήμα προς την «καθαρή λύση», δηλαδή την διχοτόμηση της Κύπρου μέσω της μετακίνησης πληθυσμών.

Αυτή η μετακίνηση και ο διαχωρισμός δεν μπορούσε να γίνει με ειρηνικά μέσα ή με μια πολιτική συμφωνία, λόγο της αντίδρασης του λαού. Αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο μέσα από μια κρίση.
Για αυτό το λόγο οι δυο πλευρές στην Κύπρο ετοιμάζονταν , εξοπλίζονταν και εκπαιδεύονταν με την ανοχή και υποστήριξη των αντίστοιχων ηγεσιών, από την πρώτη στιγμή της ανακήρυξης της Δημοκρατίας.

Το πρώτο μέρος του σχεδίου άρχισε να εφαρμόζεται μετά τα γεγονότα του 1963. Ε/Κ και Τ/Κ φοβούμενοι οι μεν τους δε, άρχισαν να μετακινούνται από τα μεικτά χωριά. Οι Τ/Κ ξεκίνησαν να δημιουργούν θύλακες με «ξεχωριστή διοίκηση».

Στα χρόνια που ακολουθησαν μέχρι το 1967 η Κυπριακή κυβέρνηση με επίσημο πλέον τρόπο,  δημιούργησε αρκετά δυσμενείς συνθήκες για τους Τ/Κ, αναγκάζοντας τους να αποκοπούν περισσότερο από τους Ε/Κ.

Η κρίση της Κοφίνου και η αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας ήταν το επόμενο βήμα για την δημιουργία περισσότερων αμιγώς Τουρκικών περιοχών.

Όμως ούτε αυτό ήταν αρκετό για να επιτευχθεί το τελικός στόχος του πλήρους διαχωρισμού. Οι Κύπριοι είναι ξεροκέφαλοι, πεισματάρηδες και ριζωμένοι με τον τόπο τους. Ακόμη και οι Τ/Κ που βρισκόταν σε μειονεκτική θέση λόγω του ότι ήταν μειοψηφία, με την επαναφορά της ηρεμίας στα τέλη της δεκαετίας του ’60, άρχισαν να φεύγουν από τους θύλακες και να δουλεύουν και να συνεργάζονται αρμονικά με τους Ε/Κ.

Οι ηγεσίες Κύπρου, Ελλάδος, Τουρκιάς και Βρετανίας αντιλαμβάνονταν πλέον ότι ο μοναδικός τρόπος για να πραγματοποιηθεί ο τελικός τους στόχος, ο μόνιμος δηλαδή εθνοτικός διαχωρισμός,  θα ήταν με πόλεμο, καταστροφή, και φόβο.

Έτσι με αφορμή το πραξικόπημα η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974. Χρησιμοποιώντας υπέρμετρη βία και εκφοβισμό στα εδάφη που κατέλαβε, ανάγκασε όσους Ε/Κ είχαν απομείνει εκεί, να τα εγκαταλείψουν. Κανένας λογικά σκεπτόμενος Ε/Κ δεν τολμούσε να μείνει πίσω βλέποντας τις δολοφονίες, τους βιασμούς και τα αλλά κακά που έκαναν τα κατοχικά στρατεύματα. Σε αυτό βοήθησαν πολύ και οι Τ/Κ εξτρεμιστές της ΤΜΤ οι όποιοι δικαιολογώντας τις πράξεις τους ως «πράξεις αντεκδίκησης», βρήκαν την ευκαιρία να αποδυθούν σε ένα όργιο εγκλημάτων.

Στις ελεύθερες περιοχές είχαν απομείνει χιλιάδες Τ/Κ οι οποίοι ήταν αμφίβολο αν θα εγκατέλειπαν τις περιουσίες τους και τους τόπους τους, για να μετακινηθούν μαζικά στο βορρά. Σε αυτό «βοήθησε» τα μέγιστα η δράση Ε/Κ εξτρεμιστών οι οποίοι προέβηκαν σε ειδεχθή εγκλήματα για τα οποία ντρεπόμαστε να λεμέ ότι τα έκαναν Έλληνες .

Ταυτόχρονα η Τ/Κ ηγεσία μέσω των πρακτόρων της στο νότο εκβίαζε και εκφόβιζε όσους Τ/Κ αρνούνταν ακόμη στο να μετακινηθούν στον βορρά. Έτσι  συμφωνήθηκε για «ανθρωπιστικούς λόγους» να μετακινηθούν μαζικά οι Τ/Κ με τη βοήθεια φυσικά των Βρετανών. Αυτό έγινε με την σύμφωνη γνώμη του Μακαρίου , του Κληρίδη και των άλλων πολιτικών ηγετών οι οποίοι είχαν αποδεχτεί και αυτοί, ότι ο «Εθνοτικός Διαχωρισμός» θα ήταν πλέον η καλύτερη λύση για να σταματήσει η αιματοχυσία .

Στα χρόνια που ακολούθησαν παρουσιάστηκαν πολλές ευκαιρίες για να επιτευχθεί λύση του Κυπριακού στη βάση του ενιαίου κράτους υπό ομοσπονδιακή μορφή. Όμως όσες φόρες και αν πλησιάζαμε στη συμφωνία κάνεις ηγέτης δεν τολμούσε να κάνει το επιπλέον βήμα και να την υπογράψει.

Ο λόγος είναι απλός. Πέρασε ήδη στο μυαλό τους και έχει ενσωματωθεί στο DNA τους, η διευθέτηση του «Εθνοτικου διαχωρισμού». Αυτή η διευθέτηση έχει επιτευχθεί πλέον και το μόνο που έμεινε, είναι η επίσημη υπογραφή της. Πράγμα που, όπως φαίνεται από τις πρόσφατες εξελίξεις, δεν πρόκειται να αργήσει.

 

Ανδρέας Σουτζιής – Ηλεκτρονικός

ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ

 

ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ

Καποιοι αγανακτισμένοι για τα περιοριστικα μετρα για καταπολεμηση του κορονοιου, αρνητες του μετρου της μασκας διοτι « περιοριζει την ελευθερια μας»,  και φοβισμενοι για το μελλον τους και το μελλον της δουλειας, τους πραγματοποιησαν μεγαλη εκδηλωση στη Λεμεσο προχθες.
Και μεσα στην «αγανακτηση» τους, ξεσπασαν «δικαια» στις βιτρινες των καταστηματων στους καλαθους των σκουπιδιων και κτυπησαν και τους «κακους αστυνομικους» που πηγαν να επιβαλουν την ταξη.
Καποιοι λενε ότι « ειχαν κάθε δικαιωμα να διαμαρτυρηθουν».
Ε δεν είναι έτσι τα πραγματα. Έχω και εγώ το δικαιωμα να προστατευθω από τη διαδοση του κορονοιου και να προστατευσω και την οικογενεια μου και τους δικους μου!

ΚΑΝΕΝΑΣ δεν εχει κανενα δικαιωμα να βαζει σε κίνδυνο την δημοσια υγεια. Και ολοι αυτοι που συγκεντρωθηκαν εξω από το Διοικητηριο αυτό ακριβως εκαναν.
Ήταν πολύ κοντα ο ενας με τον άλλο  και πολλοι χωρις μασκες.  Αν εστω και ενας ήταν θετικος στον κορονοιο τοτε τον μετεδωσε ανετα σε ακομα 10 ατομα. Και αυτοι σε αλλους.
Ποιο δικαιωμα εχουν αυτοι οι ανευθυνοι να βαζουν σε κινδυνο τον νουσιμο κοσμο που τηρει τα μετρα και προσεχει?? Ποιο δικαιωμα εχουν αυτοι να καταστρεφουν την προσπαθεια χιλιαδων υπευθυνων ανθρωπων που κλεινονται από τις 8 σπιτι τους για να προστατεψουν και να προστατευθουν??

Διαμαρτυρωνται για το κλείσιμο επιχειρησεων και τη πτωση στον κυκλο εργασιων. Και εμενα η δουλεία μου παραπαίει. Δεν ερχονται πελατες και το εισόδημα μου είναι μηδαμινο.
ΟΜΩΣ αντιλαμβανομαι και κατανοω ότι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ τροπος για να περιοριστει η εξαπλωση του κορονοιου είναι να αυτοπεριοριστουμε οσον το δυνατο περισσοτερο.

Βαζω πανω από το προσωπικο συμφέρον, το συμφέρον της κοινωνιας. Αυτό πρέπει να κανει κάθε νουσιμος ανθρωπος με εστω και λιγο αισθημα ευθυνης!

«Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου. ..»
Τζων Κενεντυ.

60η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ*

 

60^η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ*

*Η Κυπριακη Δημοκρατια ιδρύθηκε στις 16 Αυγουστου 1960. Η μερα αυτή δεν γιορταστηκε ποτέ. Μετα το 1974,  όταν αποφασιστικε ότι πρέπει να προβληθει προς τα εξω εντονα  η εικονα ότι η Κυπριακη Δημοκρατια είναι  ανεξαρτητο κρατος, αποφασιστικε ότι επρεπε να τιμαται η ημερα. Επειδή όμως επεφτε μεσα στις καλοκαιρινες διακοπες και ουτως η άλλως η ημερα ήταν ηδη αργια, αποφασίστηκε το 1979, επι προεδριας Σπυρου Κυπριανου, να επιλεγει η 1η Οκτωβρίου ως ημερα εορτασμου. Καθορίστηκε και ως Τραπεζιτικη αργια αφου συμφωνηθηκε με τους τραπεζιτικους να καταργησουν την αργια της 29ης Οκτωβριου ( ημερα της Τουρκικης Δημοκρατιας ) που την τηρουσαν ως τοτε ως «κεκτημενη αργια».

Γιορτασαμε και φετος την 60^η επετειο της ιδρυσης της Κυπριακης Δημοκρατιας. *
Με παρελασεις, ομιλιες, και εκδηλωσεις. Στο μετρο του δυνατου βεβαια και οσον το επιτρεπουν τα περιοριστικα μετρα.
Και αισθανθηκαμε υπερυφανοι που διατηρησαμε την Κυπριακη Δημοκρατια, την ασπιδα μας και το δορυ μας που μας προστατευει από τους κακους του κοσμου που μας επιβουλευονται και ζηλευουν την ευμαρια και την καλοπεραση μας.
Την Κυπριακη Δημοκρατια που μας εμεινε η μιση. Αυτην την Κυπριακη Δημοκρατια στην οποια βασιλευεουν οι λαμογιες, η εξυπηρετηση των «δικων» μας και η κομματοκρατια. Αυτή την Δημοκρατια που την διοικουν οι «αριστοι των αριστων».  Την Δημοκρατια που «προστατευει»  εν ειδη  νονου της νύκτας, ολους αυτους τους απατεωνες που αποκτησαν εκατομυρια από την πωληση της Κυπριακης υπηκοοτητας στον κάθε ξενο εγκληματια. Την Κυπριακη Δημοκρατια που είναι πλεον «παριας» της Ευρωπης και που οι εταιροι μας στην Ε.Ε. βλεπουν σαν κακομαθημενο παιδι.

Τι πετυχαμε όλα αυτά τα χρόνια με την θωράκιση και προστασια σαν «κορης οφθαλμου» της περυφανης Κυπριακης Δημοκρατιας? Μηπως καταφεραμε να μειωσουμε την φτωχια και την εγκληματικοτητα? Μηπως πετυχαμε να ζουμε σε ένα «κρατος δικαιου»?
Και το πιο σοβαρο: Μηπως πετυχαμε να λυσουμε το Κυπριακο? Μηπως καταφεραμε να επιστρεψει εστω και ενας προσφυγας?

Ολοι αυτοι που ξελαρυγγίζονταν για χρόνια ότι « η Κυπριακη Δημοκρατια είναι η ασπιδα μας και το δορυ μας» ας ριξουν μια ματια στις φωτογραφιες. Η Καρπασια  ( η οποια θα ήταν υπο ειδικο καθεστος στο σχεδιο Αναν ), τσιμεντωνεται. Νεες επαυλεις κτίζονται στον Αγιο Φιλωνα . Η Αμμοχωστος, ( η οποια επιστρεφόταν με τη ΑμερικανοΒρεττανικο σχεδιου του 1978 ), καθαριζεται και οπου και νασαι θα ανοιξει για εποικισμό και εκμεταλλευση. Για τη Μορφου ( της οποιας η επιστροφη εξασφαλιζοταν στο Γκραν Μοντανα ), ούτε λογος να γινεται.

Όλα αυτά είναι το αποτελεσμα του Μακροχρονιου Αγωνα . Του αγωνα για την «προστασια» της Μισης Κυπριακης Δημοκρατιας. Χασαμε τον πολεμο το 1974 και με την ουρα στα σκελια αφοσιωθηκαμε στο να αναπτυξουμε και να διατηρησουμε τη μιση που μας εμεινε, αδιαφοροντας πληρως για οσα χασαμε, για όσους εχασαν, και για όσους χαθηκαν. Αυτόν τον αγωνα, « απου φαει φαει» και «απου κλεψει κλεψει», τον ονομασαμε «αγωνα για την διατηρηση και αναδειξη της Κυπριακης Δημοκρατιας», για να δικαιολογηθουμε. Νιωθουμε περυφανοι και ευχαριστιμενοι με την Μιση μας Κυπριακη Δημοκρατια.  

«Την Μιση Κυπριακη Δημοκρατια θελωμεν και ας τρωγωμεν πετρες»

Εγώ δεν γιορταζω την σημερινη μερα. Θα γιορτασω την μερα που θα επανενωθει η Κυπρος και θα γινει ένα κανονικο κρατος , μια χωρα χωρις διαχωριστικες γραμμες, μια χωρα θα μπορουν να ζησουν ται παιδια μου σε συνθηκες ασφαλειας και ειρηνης. Τοτε θα γιορτασω με την καρδια και την ψυχη μου.

 

ΛΥΣΗ ΔΥΟ ΚΡΑΤΩΝ

Παρακολουθησα χθες τις δηλωσεις του Τουρκου ΥΠΕξ κου Τσαβουσογλου στις οποιες ξεγύμνωσε για μια ακομα φορα τον ΠτΔ κο Αναστασιαδη.
Ο Τουρκος ΥΠΕΞ, δηλωσε ότι ο Αναστασιαδης του προτεινε «λυση δυο κρατων» ή συνομοσπονδια, ( η οποια παλι λυση δυο κρατων είναι).
Όταν ο ιδιος ο ΠτΔ, ο κατ’εξοχην θεματοφυλακας της ενοτητας του κρατους μας, αποδεχεται να συζητά τετοιου ειδους λυση, δηλαδη Διχοτομηση, τι ελπιδα εχουμε εμεις οι υπολοιποι που πιστευουμε ακομα ότι μπορει να επανενωθει ο τοπος με καποιο άλλο τροπο??

Όταν ο ιδιος ο Προεδρος του κρατους δινει στο πιατο στους Τουρκους σχεδον τη μιση Κυπρο αμαχητι, τοτε για μένα αυτό συνεπάγεται με πραξη «Εσχατης Προδοσιας». Ο ιδιος ο ΠτΔ παραδιδει  «γη και υδωρ» ( και αερα και ΑΟΖ )  στον κατακτητη ανερυθρίαστα. Κανονικα μετα και από αυτές τις αποκαλυψεις πρέπει ο Γενικος Εισαγγελεας να του προσαψει κατηγορια για «Εσχατη Προδοσια» και η Βουλη να συνελθει σε εκτακτη συνεδρια και να τον καθαιρέσει.
Ο ΠτΔ είναι το συμβολο της ενοτητας του κρατους. Με αυτές του τις πραξεις και τις ενεργεις καθισταται εκπτωτος. Δεν εχει καμια θεση στην ηγεσια του κρατους. Είναι επικινδυνος. Πρέπει να γινουν οι απαραιτητες ενεργειες για να απομακρυνθει από τη θέση του.

Μα, για  ένα λεπτο… ξεχασα…
Αφου αυτές του οι ενεργειες βρισκουν συμφωνους και ένα μεγαλο αριθμο των υπολοιπων πολιτικων. Συνοδοιποροι του είναι και αρκετοι από αυτους που κατοικοεδρεύουν στη Βουλη. Ποιος θα τον καθαιρεσει?? Αυτοι είναι ικανοι να του δωσουν και παρασημο, ισως ακομα και  τον Μεγαλοσταυρο του Ταγματος Αρχιεπισκοπου Μακαριου Γ’ .

Ποιον κοροιδευουμε?? Η Διχοτομηση και η «Λυση Δυο Κρατών» εχει γινει αποδεκτη από ΟΛΟΥΣ εδώ και πολλα χρόνια . Από το 1963 θα ελεγα. Απλως επρεπε να περασουν πολλα χρόνια για να γινει αποδεκτη και από τον λαο.  Και όπως φαινεται ο ΠτΔ θεωρει ότι ωρίμασε ο χρονος για να τη φερει ενωπιων του λαου.

Ενταξει λοιπον!!! Ας αποδεχθουμε αυτή τη λυση! Εμπρος κε ΠτΔ. Βγες στο μπαλκονι και κανε την ανακοινωση. Ταυτοχρονα να ανακοινώσεις ότι θα αποζημιωθούν ΟΛΟΙ οι προσφυγες για οσα εχασαν, καθως και για απωλεια χρησης της περιουσιας τους,  να ανακοινωσεις και πολεμικες αποζημιώσεις για όσους επεσαν στο πεδιο της μαχης προασπισμένοι την μιση Κυπρο που θελεις να χαρισεις , και να ανακοινωσεις και αποζημιώσεις προς τους συγγενεις των αγνοουμενων  για τη ψυχικη οδυνη που τραβηξαν όλα αυτά τα χρόνια με κοροιδιες, ψεματα, και ταλαιπωρια.

Αφου κανονισεις το λογαριασμο και αποζημιωθούν οι δικαιουχοι μετα
μπορεις να  ζητησεις τα χρηματα από τους Τουρκους. Ανετα θα πληρωσουν τον  αφου θα τους χαρισεις μιση χωρα. Αν δεν τα δινουν μπορεις να τους καταγγειλεις στα Η.Ε. και να πιασεις ψηφισματα.

Αφου τελειώσεις το διαγγελμα σου, και με την προϋπόθεση ότι δεν θα σε παρει  με τις πετρες ο λαος, μπορεις να παραιτηθεις και να παεις να ζησεις ευτυχισμένος με την οικογενεια σου στις Σευχελλες. Που ξερεις ? Μπορει στο τελος να σου βγαλουν και διαβατηριο των Σευχελλων! Έτσι τιμη ούτε ο Μακαριος δεν ειχε που ήταν και κατοικος Σευχελλων για τοσο καιρό…

ΜΠΛΟΦΕΣ

 ΜΠΛΟΦΕΣ

1963: Θα επέμβουμε στη Κύπρο για να "προστατεψουμε" τους Τ/Κ.
-Μπλοφαρετε!
1967: Θα εισβαλουμε.
-Μπλοφαρετε.
1974: Θα κάνουμε "Ειρηνευτική επιχειρηση"
-Μπλοφαρετε.
1978: Θα επιστραφει το Βαρωσι με την εναρξη των συνομιλιων.
- Μπλοφαρετε.
1983: Θα ανακυρυξουμε ξεχωριστό "κρατος".
-Μπλοφαρετε.
2003: Θα επιτρέψουμε τη διακίνηση σε όλη τη Κύπρο.
-Μπλοφαρετε.
2004: Θα δεχθούμε το σχέδιο Αμάν.
-Μπλοφαρετε.
2015: Χωρίς λυση δεν θα βγάλετε Ούτε ένα κύλινδρο φυσικό αέριο.
-Θα μας βοηθήσει η Γαλλία και Ιταλία. Μπλοφαρετε.
2017: Είμαστε έτοιμοι για συμφωνία Λύσης.
-Εμείς όμως δεν είμαστε. Μπλοφαρετε.
2020: Θα κάνουμε τζαμί την Αγία Σοφία.
- Δεν θα σας αφήσει η UNESCO. Μπλοφαρετε.
2020: Θα ανοίξουμε την Αμμόχωστο.
- Δεν μας κοφτει. Μπλοφαρετε...

Τι μάθαμε όλα αυτά τα Χρόνια?

Μάθαμε ότι οι Τούρκοι παίζουν καλό πόκερ....

3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1977

3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1977

Τέτοια μερα πριν 43 χρόνια απεβίωσε ο τότε ΠτΔ Αρχιεπισκοπος Μακαριος Γ’.

Δεν ξερω πως θα ήταν τα πραγματα στο Κυπριακο αν δεν πέθαινε τοτε. Ίσως σαν πιο εμπειρος από τον διάδοχο του Σπυρο, να δεχοταν τα σχέδια διευθέτησης που μας πρότειναν οι ξένοι μετα, και συγκεκριμένα το ΑμερικανοΑγγλοΚαναδικο σχεδιο. 

Ίσως λεγω, διοτι είναι γνωστο ότι ο Μακαριος ειχε μεγαλη ιδεα για τον εαυτο του, και νομιζε ότι μπορουσε να παιζει η να κοροϊδεύει τους αλλους «παικτες» του Κυπριακου επ’απειρον.
Ίσως και αυτου ζώντος , να μην αλλαζε τιποτα. Μην ξεχναμε ότι αυτος ανεφωνησε το περίφημο  « … Ελληνικε Κυπριακε λαε, Μακροχρονιος θα είναι ο αγωνας σου…».
Προετοιμάζοντας μας ψυχολογικα για να δεχθουμε ότι τιποτε δεν θα γινοταν στα επομενα χρόνια.

Τουτων λεχθεντων, και ας με συγχωρεσει ο Θεος, εκεινο το πρωινο που με ξυπνησε η μανα μου για να μου πει ότι πεθανε ο Μακαριος, εγώ αντεδρασα λεγοντας:

« Ε, και???  Καλυτερα!!!»

Ημουν 13 χρονων και στο μυαλο μου αντηχουσε η φωνη του για τον «Μακροχρονιο».
Ειχα συνειδητοποιήσει από τοτε ότι θα μεναμε για παντα προσφυγες. 

Εριχνα το φταιξιμο σε εκεινον.

ΣΤΟ ΔΗΚΟ ΑΝΗΚΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΟΥΣΦΕΤΙ

ΣΤΟ ΔΗΚΟ ΑΝΗΚΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΟΥΣΦΕΤΙ

 Γυρω στο 1980 σχεδον ολοι οι προσφυγες αρχισαν να τακτοποιουνται σε συνοικισμους. Αλλοι με αυτοστεγαση και αλλοι σε ετοιμα σπιτια.

Κάποτε ηρθε και η σειρα της οικογενειας μου. Οι θειες μου αποφασισαν να κτισουν στην Αυτοστεγαση Πολεμιδιων ενώ εμεις ( παρολο που η μανα μου ηθελε και αυτή να παει εκεί ) προτιμησαμε να πιασουμε σπιτι στο συνοικισμο Λινοπετρας.

Ηρθε η ωρα που μας εγκριναν και μας εδωσαν και το κλειδι να το δουμε. Ένα μικρο διαμερισμα 2 υπνοδωματιων στον τριτο οροφο πολυκατοικιας (χωρις ανσανσερ φυσικα).

Την μανα μου επιασεν την η πελλαρα. Δεν εδεχετουν με καμια δυναμη να μεινουμε σε αυτή την τρυπα και φωναζε του παπα μου να το αρνηθει και να ζητησει άλλο σπιτι χαμαι με τρια υπνοδωματια καθως είμαστε 2 αγορια 16 και 17 χρονων και η αδελφη μου 14 χρονων.

Πηγε ο καυμενος ο πατερας μου στη Μεριμνα. Ρωτουσε απ’εδώ και από εκεί αν μπορουσαν να μας δωσουν κατι άλλο, χωρις κανενας να το βαλει υποψιν. Όταν τους ειπε ότι εχει 3 κοπελλουθκια, η μια εν κορη απαντησαν του: « Ε, ο μεγαλος εν’να παει στρατο του χρονου, εν’να τα καταφερετε. Εν να σας χωρεσει».

Στη Μεριμνα δουλευε ενας χωριανος μας. Λαλει του πατερα μου: « Αν φκαλεις ταυτοτητα του ΔΗ.ΚΟ. σιγουρα θα σου δωσουν καλο σπιτι, ανεξαρτητο, με 3 υπνοδωματια».

Ο πατερας μου  μια ζωη αξιοπρεπης και περυφανος, ούτε κατά διανοια θα εκαμνε κατι τετοιο. Ρουσφετια και χάρες δεν ζητησε ποτέ τη ζωη του.

Το αποτελεσμα ήταν να μας μεινει το διαμερισμα στον τριτο οροφο. Για να μπω στο υπνοδωματιο τζιε να παω στο κρεβατι μου, επρεπε να ΠΑΤΗΣΩ πανω στο κρεβατι της αδελφης μου να το δρασκελισω και να το φτασω.
Η μανα μου αρρωστησε που το κακο της. 

Όταν σχολαναμε από το σχολειο και μας εφερνε το λεωφορειο ολους τους μαθητες και διασχιζαμε τον κεντρικο δρομο για να παμε στα σπιτια μας, εβλεπα τους συμμαθητες μου έναν έναν που πηγαιναν στο ομορφα σπιτακια τους με ξεχωριστο δωματιο ο καθενας εστω και αν ήταν μονο δυο αδελφια. Και συνεχειζα και εγώ το δρομο μου για να παω στο κλουβι μας αισθανομενος μεγαλη ζηλια για αυτους . 

Βλεποντας και την ταλαιπωρια των γονιων μου, η ζηλια που ενοιωθα μετατραπηκε σε μισος. Εμισησα αφανταστα αυτους που κυβερνουσαν τοτε. Το ΔΗ.ΚΟ. με τις ταυτοτητες του και το Σπυρο που εκαμε το ρουσφετι επιστήμη. Εγώ που αγαπω ολο τον κοσμο και δεν θέλω να έχω κακα αισθήματα για κανενα ένοιωθα απεραντο μισος για αυτους που καθονταν πισω από τα γραφεια τους και απαιτουσαν υποταγη στο κυβερνων κομμα. Για να να μου δωσουν τι? Το αυτονοητο. Αυτό που δικαιουμουν!
Ποτέ μου δεν τους χωνεψα ούτε τους συμπαθησα. 

Μετα από χρόνια καποιος συγγενεις μας ήταν υποψήφιος βουλευτης . Συναντηθηκαμε μαζί του, εγώ και ο πατερας μου, σε ένα συγγενικο γαμο. Μας λεει: « Χωριανοι ξερετε ότι ειμαι υποψηφιος βουλευτης με το ΔΗ.ΚΟ. και βασιζωμαι  σε εσας τους συγγενεις να με υποστιριξετε». Του απαντησα εγώ, διοτι ο πατερας μου, χαμηλων τονων δεν ηθελε να συζητησει.
Του λεω: « Θειε, αν εβαλλες υποψηφιοτητα με το ΑΚΕΛ, υπηρχε περιπτωση να σε ψηφισουμε. Αλλά με το ΔΗ.ΚΟ. καλυτερα να μου κοπουν τα χερια»!!!
Δεν μου ξαναμιλησε.

Όταν πεθανε η μανα μου για να την κατεβασουμε από τις στενες σκαλες της πολυκατοικιας, ειδαμε και παθαμε. Ευτυχως ο πατερας μου πεθανε στο νοσοκομειο. Όχι όμως πριν να ταλαιπωρηθουν και οι δυο αρκετα ανεβοκατεβαίνοντας τρεις οροφους από τις σκαλες, γεροι ανθρωποι.

Αφιερωμενο στο ΔΗ.ΚΟ.

ΠΡΟΔΟΣΙΑ;;;

ΠΡΟΔΟΣΙΑ;;;

Συζητησεις επι συζητησεων αυτές τις μερες για τη «μεγαλη προδοσια».

Αγαπητοι φιλοι δεν ηταν μονο «προδοσία». Ηταν κατι πολύ χειροτερο! Ηταν «ΠΡΟΣΥΝΕΝΟΗΣΗ». 

Δεν θα γραψω εδώ όλα τα γεγονοτα και τα στοιχεια που οδηγουν σε αυτό το συμπερασμα. Εχουν δημοσιευθει πολλακις οι μαρτυριες της αρνησης των στρατιωτικων να βαλουν κατά των Τουρκων που αποβιβαζονταν σχεδον ανενοχλητοι.
Είναι όμως πλεον καθαρο ότι ο Ταξιαρχος Ιωαννιδης, ο ισχυρος ανηρ της Χουντας, ειχε, ειτε διαβεβαιωσεις ειτε ακομα χειροτερα προσυμφωνια με τους Τουρκους , οι οποιοι θα «επερναν» ένα μικρο κοματι δυτικα της Κερυνιας κοντα στο χωριο Τεμπλος, και θα συνενώνονταν με το Θυλακα Λευκωσιας – Αγυρτας .
Εκει θα μετακινούταν ο Τ/Κ πλυθυσμος και τελικα θα ανακυρυσωταν η Ενωση της υπολοιπης Κυπρου με την Ελλαδα.
Θα εφαρμωζονταν δηλαδη τελικα ένα ειδος λυσης παρόμοιας με το Σχεδιο Ατσεσσον.
Αυτό ειχε κατά νου ο αρχιπροδοτης Ιωαννιδης. Και όχι μονον αυτος. Το ιδιο πιστευαν και οσοι αξιωματικοι ηταν μυημένοι αφου απειλουσαν ότι θα σκοτωναν οσους τολμουσαν να πυροβολησουν εναντιων των Τουρκων. Μεσα στο αρρωστημενο  μυαλο τους νομιζαν ότι θα προγματοποιοταν επιτελους ο «προαιωνιος ποθος» για Ενωση με την Μητερα Πατριδα εστω και με «μικρη» απωλεια εδαφους. Ουτως η δαλλως οσα σχεδια μας υποβληθηκαν για λυση του Κυπριακου από το Σχεδιο Μακμιλλαν και μετα, αυτό εθεταν ως προυποθεση. Δυο «αμιγως εθνικα  καθαρες»  περιοχες.

Αυτό που με προβληματιζει και με ανησυχει αφαναταστα είναι η πιθανοτητα , εστω και ελαχιστη, στην «συνενοηση» αυτή να ειχαν γνωση ή χειροτερα και συμμετοχη και οι πολιτικοι. Αντιλαμβανωμαι ότι ο Ιωννιδης και οι συν’αυτω ειχαν μειωμενη αντιληψη και ισως και χαμηλη διανοητικη ικανοτητα.  Αλλα το να  αποδειχθει ότι σε αυτή την «συνεργασια» ειχαν βαλει και το δακτυλακι τους και πολιτικοι τοτε θα προκειται για την μεγαλυτερη προδοσια και τον χειροτερο εμπαιγμο του Ελληνισμου.

Δυστυχως η συμπεριφορα των πολιτικων εκεινες τις τραγικες μερες δειχνει ότι, αν δεν ηταν ενημερωμενοι από πριν για την προωθούμενη λυση «Διπλης Ενωσης» , τουλαχιστον ηταν δεικτικοι σε αυτην, και ελπιζαν ή αναμεναν να πετυχει.
Στο πισω μερος του μυαλου τους ολοι οι πρωταγωνιστες της τοτε εποχης αυτό ηθελαν, αυτό περιμεναν, και αυτό ηταν ετοιμοι να αποδεχθουν.
«Διπλη Ενωση» με εδαφικα ανταλλαγματα χωρις αναμιξη πληθυσμών. Αυτό δειχνουν τα γεγονοτα, αυτό λενε οι μαρτυριες, αυτός ηταν ο στοχος τους.

«Δυστυχισμενε μου λαε, παντοτε ευκολοπιστε και παντα προδομενε…»

«ΤΑΓΜΑΤΑΣΦΑΛΙΤΕΣ»

«ΤΑΓΜΑΤΑΣΦΑΛΙΤΕΣ»

Μεχρι και τις τελευταιες συνομιλιες στην Ελβετια , ο "απορριπτικος χωρος" καθως και οι φανατικοι ηταν μαζεμενοι μεσ'τα πετσιά τους.

Αμηχανοι, προβληματισμενοι περιμεναν και αυτοι οτι θα φθαναμε σε λυση και δεν εκδηλωνονταν αφοι συσσωμη η κοινη γνωμη περιμενε οτι θα φθαναμε επιτελους σε λυση και θα ζουσαμε πλεον σε μια κανονικη χωρα στην οποια ολοι αυτοι δεν θα ειχα να παιξουν κανενα ρολο.

Με την καταρευση των συνομιλιων ολοι αυτοι ξεσαλωσαν. Πηραν τα πανω τους , και αυτοπροσδιοριστηκαν "σωτηρες του τοπου" .

Με εκστρατιες στα ΜΜΕ και στα ΜΚΔ φροντισαν να σκοτωσουν την οποιανδηποτε προοπτικη και ελπιδα για λυση . Σε αυτον τον "αγωνα' τους ειχαν πολυτιμους συμμαχους τους αντιστοιχους φανατικούς διχοτομιστες  της άλλης πλευράς οι οποίοι θέλουν και αυτοί την διχοτόμηση.
Τα διαφορά γεγονοτα του τελευταιου καιρου τους βοήθησαν σε αυτές τους τις προσπάθειες και ξεθαρεψαν.

Πλέον μεγάλη μερίδα τους διακυρυτει ανοικτα υπέρ της διχοτόμησης και των δυο «Εθνικά Αμιγώς  κρατων».
Οι πλέον φανατικοι από αυτούς οι ΕΛΑΜιτες δηλαδή «αυτοανακυρυχθηκαν» σε «σωτήρες της πατριδας». Και σε κάθε ευκαιρία βγαίνουν στους δρόμους, αφοβα πλέον και με επαρση και παρελαύνουν μαυροντυμενοι φυσικά με κρανη και ροπαλα.

Δυστυχώς πάμε ολοταχως προς τα πίσω. Οι νέοι ‘ταγματασφαλιτες» που ξεκίνησαν και κάνουν την εμφανιση τους αυξανονται και πληθυνονται ιδίως με την προσθηκη νεαρων που γοητευονται από τα ωραία λόγια που τους πασάρουν. 

Που καταντήσαμε πλέον . Οι νοσταλγοι του Φασισμου και του Ναζισμου, οι υμνητες του Χίτλερ και του Μουσολίνι να αυτοαποκαλουνται «Προστάτες της Δημοκρατίας» .

 Ας μην εφησυχαζομαστε και ας μην νομίζουμε ότι όλα αυτά τα φαινομενα είναι παροδικα. Κάπως έτσι ξεκινησε και η « Hitler Youth», τα SS, τα Ταγματα Ασφαλείας , η Κου Κλουξ Κλαν και τοσοι άλλοι.
Ας φερουμε το νου μας. Ιδίως η «υπευθυνη ηγεσία» του τόπου διότι «Οποίος σπερνει ανεμους, θεριζει θυελλες».

"Αποχαιρετειστε την Κύπρο μας που χανεται"

Δημοσιογραφικές πληροφορίες από την Τουρκία αναφέρουν ότι επίκειται συμαντικες αλλαγές στην κυβέρνηση Ερτογαν .
Ο Τούρκος πρόεδρος πιθανόν να προβεί σε ευρύ ανασχηματισμό της κυβέρνησης του . Όπως φαίνεται μεταξύ άλλων πιθανολογειται οτι θα τοποθετήσει στη θείου του Υπουργού Εξωτερικών τον σκληροπυρηνικοί εθνικιστή γαμπρο του. Αυτά θα σηματοδότηση μια σημαντική αλλαγή της πορείας της Τουρκικής ηγεσίας προς πιο σκληρές και εθνικιστικές θέσεις .
Παρόλο που στο Κυπριακο δεν φαίνεται να κουνιέται φύλλο στην πραγματικότητα τα ΗΕ κινούνται στο παρασκήνιο για την επανέναρξη του διαλόγου αμέσως μετά τις Τ/Κ "προεδρικες εκλογες".
Είναι δεδομένο ότι η πιθανολογούμενη αλλαγή πλεύσης της Τουρκικής κυβέρνησης προς πιο σκληρή γραμμή θα κάνει δύσκολη ή ακόμα και αδύνατη την επίτευξη προόδου στο θέμα μας . Εκτός αυτού η Τουρκία πιθανόν να προβεί σε ακόμα πιο προκλητικές ενέργειες στην ΑΟΖ μας δυσκολεύοντας ή απαγορεύοντας ακόμα την πιθανή εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων.
Όλα αυτά πρέπει να τα δουν ο ΠτΔ και η πολιτική ηγεσία και να τα κάνουν σοβαρά υπόψιν.
Που ήταν ο νους του ΠτΔ όταν έφθασε στο παρα πέντε της επιτευξης συμφωνίας στο Μοντ Πελεραν και δεν προχώρησε ως το τελος? Πως θα κινηθεί και τι θα κάνει όταν η Τουρκία σκληρύνει ακόμα πιο πολύ τη στάση της?
Τώρα θα μου πείτε "ψύλλος τον άκκασε" . Η " αναπτυξη" να πάει καλά και πύργοι να δηλώνουν και άλλο και ας καεί και το παλιαμπελο.
Την φάκκα όμως θα την πληρώσει ο απλός λαός και οι πρόσφυγες . Που θα βλέπουμε την κατεχόμενη πατρίδα μας να ενσωματώνεται σιγά σιγά στην Τουρκία και να μην μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Όλοι μας θα μείνουμε σαν τους χαχες να παρακολουθούμε την συρρικνωση και εξαφάνιση του Ελληνισμού από την Κύπρο και δεν θα μπορούμε να κάνουμε τίποτα.
Φυσικά υπάρχουν και αρκετοί αμυαλοι που αυτή η αλλαγή προς το χειρότερο της Τουρκίας θα τους χαροποιήσει. Διότι νομίζουν οι αφελείς ότι η τωρασινη μας κατάσταση θα διατηρηθεί επ' άπειρον.
Δυστυχώς φίλοι μου όπως πάμε οι μέρες μας είναι μετρημένες.
"Αποχαιρετειστε την Κύπρο μας που χανεται"

« ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ…»

« ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ…»

Υπάρχει διάχυτη η εντύπωση σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ότι μετά τα ναυάγια στο Μοντ Πελεράν και στο Γκραν Μοντάνα, το Κυπριακό έχει τελειώσει. Και ότι προχωρούμε ολοταχώς προς την παγίωση της παρούσας κατάστασης με σταδιακή αναγνώριση του ψευδοκράτους και τελικά τη δημιουργία δυο ξεχωριστών κρατών στην Κύπρο.

Άλλοι το εύχονται, άλλοι το απεύχονται, και άλλοι ( δυστυχώς και πολλοί από  την Ε/κ κοινότητα) , "έκατσαν τη μάππα χαμαι"  διότι κουράστηκαν και δεν βλέπουν ελπίδα και σωτηρία.

Υπό κανονικές συνθήκες ακόμα και εγώ ( ένας άνθρωπος φύση αισιόδοξος) ίσως να παραδεχόμουν ήττα. Αλλά δυστυχώς η ευτυχώς, σήμερα δεν ζούμε υπό κανονικές συνθήκες. Η έλευση της επιδημίας του κορωνοϊού έφερε τα πάνω κάτω. Οι κυβερνήσεις άλλαξαν τις προτεραιότητες τους και η καθημερινότητα μας ανατράπηκε από τη μια στιγμή στην άλλη.

 Σιγά σιγά γίνεται πλέον αντιληπτό , σε μεγάλο βαθμό ιδίως μέσα στην Τουρκοκυπριακή  κοινότητα , η ανάγκη για την άμεση συνεργασία και αλληλοσυνεννόηση μεταξύ των δυο κοινοτήτων. Οι Τουρκοκύπριοι κατανοούν σιγά σιγά ότι δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς την ουσιαστική συνεργασία με τους Ελληνοκυπρίους. Καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να βασίζονται στα καπρίτσια και την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά της Τουρκίας, που τους εγκατέλειψε χωρίς ουσιαστική βοήθεια την πιο κρίσιμη στιγμή. Και αυτό φαίνεται καθαρά από τις εκδηλώσεις που έκαναν πρόσφατα για το άνοιγμα των οδοφραγμάτων.

Παράλληλα σιγά σιγά και οι Ελληνοκύπριοι θα συνειδητοποιήσουμε ότι η οικονομική κρίση λόγω του κορωνοϊού δεν πρόκειται να ξεπεραστεί εύκολα.

Είναι φανερό ότι τα χειρότερα έπονται. Σε μια χώρα που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την τουριστική βιομηχανία και με την φετινή σαιζόν χαμένη από χέρι, το μέλλον είναι αβέβαιο. Η ανάγκη για να βοηθηθεί ο κόσμος να επιβιώσει ή να μην χάσει τη δουλειά του, αναγκάζει την κυβέρνηση να προβαίνει σε παροχές που υπό διαφορετικές συνθήκες δεν θα ήταν αναγκαίες. Αυτό θα επηρεάσει σίγουρα αρνητικά , τις οικονομικές δυνατότητες της κυβέρνησης. Τα κυβερνητικά ταμεία θα στερέψουν και οι μοναδικοί τρόποι για να γεμίσουν πάλι θα είναι είτε με την επιβολή πρόσθετης φορολογίας ή με τον εξωτερικό δανεισμό. Και οι δυο τρόποι όμως θα προκαλέσουν  αλυσιδωτές και απρόβλεπτες αντιδράσεις.

Ο οποιοσδήποτε καλόπιστος παρατηρητής μπορεί άνετα να διαπιστώσει ότι πλέον δεν έχουμε την πολυτέλεια να βρισκόμαστε σε συνεχή αντιπαράθεση με την Τουρκία και να ξοδεύουμε αλόγιστα  σε εξοπλισμούς, υπηρεσίες διαφώτισης και τρόπους αντιμετώπισης των προκλήσεων.

Όποτε ένας είναι ο δρόμος και αυτός είναι μονόδρομος.

Τώρα είναι η ευκαιρία. Η ευκαιρία για μια διευθέτηση του Κυπριακού προβλήματος . Η Τουρκία,   αντιμετωπίζει και αυτή τα δικά της προβλήματα τώρα, με την κατάρρευση της οικονομίας της. Θα έχει την ευκαιρία έτσι να «απαγκιστρωθεί» από το Κυπριακό το οποίο της στοιχίζει πάρα πολλά τόσο σε χρήμα όσο και σε ανθρώπινο δυναμικό. Όποτε σίγουρα θα δει θετικά μια τέτοια προοπτική. 

Πρέπει λοιπόν να  ξεκινήσουμε  άμεσα συνεργασία και παροχή βοήθειας προς τους Τ/Κ σε όλα τα θέματα. Πρέπει να ξεκινήσουν  άμεσα οι  συνομιλίες  για επίτευξη συμφωνίας στο Κυπριακό. Το γρηγορότερο δυνατόν . Με στόχο  τη γρήγορη εξεύρεση μιας διευθέτησης.  Η λύση   θα έχει ως αποτέλεσμα μεταξύ άλλων  την επανεκκίνηση της οικονομίας , την  μείωση των αχρείαστων εξόδων και "επενδύσεων" σε αντιπαραγωγικούς σκοπούς, όπως π.χ. την ανάγκη να ξοδεύουμε τεράστια ποσά για την δήθεν «διαφώτιση» και ενημέρωση των ξένων κυβερνήσεων, και το ξεπέρασμα με όσον το δυνατόν λιγότερες απώλειες της προβλεπόμενης οικονομικής κρίσης.

Και εδώ θα φάνει πόσον χρήσιμες και απαραίτητες  είναι οι δυνάμεις που πιστεύουν και προσπαθούν τόσα χρόνια για λύση και επανένωση. Όλοι μαζί πρέπει να πιέσουν  προς πάσα κατεύθυνση ,  την κυβέρνηση, τα κόμματα και ιδίως  τον απλό λαό για να τους αναγκάσουν και να τους βοηθήσουν να δουν την πραγματικότητα και να αντιληφθούν που πάμε πριν να είναι πολύ αργά. Ο ρόλος αυτών των δυνάμεων  είναι πολύ σημαντικός. Η ευκαιρια που περιμεναμε για λυση ειναι τωρα.

"Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα"

Ανδρέας Σουτζιής – Ηλεκτρονικός

«ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ»

«ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ»

Πολλες ειδήσεις , και αναφορες μας ενημερωνουν ότι το ψευδοκράτος καταρρεει οικονομικά. Οι Τ/Κ διαμαρτύρονται για τις χαμηλες παροχες . Πολλές δουλειες έκλεισαν. Οι μισθοι των «Δημοσιων υπαλληλων» ακόμη να καταβληθουν.
Μέσα σε αυτό το κλίμα βλέπουμε τις αντιδρασεις μεγάλης μεριδας Ε/Κ.
«Να μην τολμησουμε να τους βοηθησουμε», λέει ο ένας. «Να μείνουν έτσι να πεινασουν» λέει ο άλλος. «Να μην ανοιξουν τα οδοφράγματα για να μην έχουν εισόδημα από εμάς». «Ευκαιρία να μείνουν για πάντα κλειστα». « Οι κουνοσυιλλοι να ερθουν όλοι ποδα» κλπ.

Φυσικά αυτά λεγονται έχοντας υποψιν το παράδειγμα των ενεργειων του Μακαρίου κατά τη δεκατια του 1960. Ο οποίος είπε « …να τους αφησουμε κλεισμενους και παγιδευμενους στους θυλακες τους . Πόσο θα αντεξουν. Θα πεινασουν. Και θα παραδοθούν».

Είδαμε βέβαια που μας οδηγησε η αλλοπροσαλλη πολιτική του Μακαρίου. Στο τέλος ήρθε η «μαμα Τουρκία» και τους «ελευθερωσε».

Έτσι και τώρα. Να μην ανοιξουν τα οδοφράγματα ! Ουτε την παραμικρη βοηθεια να μην τους προσφερουμε. Να τους αφησουμε να πεινασουν πάλι .
Να τους σπρωξουμε πιο εντονα στην αγκαλια της Τουρκιας. Να τους αναγκασουμε να εξαρτουνται 100% απο την Τουρκία τωρα.
Να τους ξεφορτωθουμε επιτέλους από τα πόδια μας.
Να πραγματοποιηθει επιτελους η πολυποθητη Διχοτόμηση, η δευτερη πιο καλή λύση όπως είπε κάποτε και ένας πρεσβης της Μητερας Πατριδας.

Ινα πληρωθει το ρηθεν «Τζιηνοι ποτζιοι τζιε 'μεις ποδα».

Και Θεου θελοντος και καιρου επιτρέποντος να προχωρησουμε σιγά σιγά και στην «Διπλή Ένωση» .

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003

23 Απριλιου 2020 σημερα. Περασαν ήδη 17 χρόνια από εκείνη την ημερα. Τότε  δηλαδή που ανοιξαν για πρώτη φορά τα οδοφράγματα στην Πρασινη Γραμμή και μπορουσαμε να διακινηθούμε έστω και με ελέγχους και διαδικασίες και στο Βορειο κατεχόμενο μέρος της Πατριδας μας.

Παρόλο που μας χωριζουν 17 ολοκληρα χρόνια από τοτε , θυμουμε εκείνη τη μέρα σαν να και ήταν χθες.

Από το προηγούμενο βράδυ όταν είχα ακούσει στις ειδήσεις τη δήλωση του «πρωθυπουργού» Ερογλου ότι την επόμενη θα επετρεπαν τη διακίνηση, και είχα προετοιμάστει. 

Φωτογραφικη , βιντεοκαμερα, βενζίνη στο αυτοκίνητο.
Έτσι το επομενο πρωί καθηλώθηκα στο ραδιοφωνο από τα χαραματα και περιμενα. Ώρα 7:30. Ξεκινά η διελευση από το Λήδρα Πάλλας. Ώρα 9:00 . Ανοιγει και το οδόφραγμα Περγαμους.

Μόλις το ακουσα δεν περίμενα ούτε δευτερολεπτο. Εκανα τη διαδρομή Λεμεσού – Περγαμους σε 45 λεπτα. 

Στο οδοφραγμα κάποιος μας είπε ότι πρέπει να βγαλουμε «ασφάλεια». Τρισημισυ λιρες για μια μέρα. Εβγαλα για ένα χρόνο . 43 λιρες. «Θα πηγαινοέρχομαι κάθε μέρα», του είπα. «Ώσπου να χορτασω το χωριό και τους τοπους μου». Μα, χορτανονται? Αν είναι δυνατόν. 

Ακόμα πηγαινοέρχομαι και κάθε χρόνο βγαζω ασφάλεια και ευχομαι πάντα να είναι η τελευταία φορά που βγαζω.

Περάσαμε μέσα από το Πέργαμος και προχωρησαμε μέσω Κοντεας και φθασαμε στη Λύση. Οι δρομοι και τα σοκακια τόσο γνωριμοι έστω και αν ήμουν 10 ετών όταν φυγαμε. Περνώντας έξω από την εκκλησία της Παναγίας αντιστάθηκα με όλες μου τις δυνάμεις να σταματησω εκεί πρώτα και προχωρησα προς το σπίτι μου. 

Οδος Ανδρέα Ζακου Αρ. 8. Παρκαρα απ’εξω και εμεινα να κοιτάζω  όπως τον χαζο τις τεράστιες αλλαγες που έκαμε ο τωρινός «χρηστης» στο σπίτι που μεγάλωσα. 

Τα υπολοιπα είναι ιστορία…